សេចក្តីជូនដំណឹង

មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ នឹងរៀបចំកម្មវិធីដូចខាងក្រោមនេះ៖

លើកទឹកចិត្តនិងបង្កើតក្រុមជនពិការ

នៅថ្ងៃទី១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១២
មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ បានចុះទៅលើកទឹកចិត្តលោកផាន់ ឡុងហេង ស្ថិតនៅភូមិព្រែកលីវទី២ ឃុំរកាអារ ស្រុកកងមាស ខេត្តកំពង់ចាម ក្នុងនោះក្រុមការងារដែលចុះទៅមាន បុគ្គលិក ៤នាក់ និងជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការ ២នាក់។
លោកផាន់ ឡុងហេង មានអាយុ៣៣ឆ្នាំ ជាគ្រូបង្រៀនភូមិវិជ្ជា គីមីវិជ្ជា និងភាសារ អង់គ្លេស នៅស្រុកកំរៀង ខេត្តបាត់ដំបង។ពិការបាក់ឆ្អឹងចង្កេះដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅថ្ងៃទី២៩ ខែមករា ឆ្នាំ២០១១។លោកបានរៀបរាប់អោយដឹងថា ចាប់តាំងពីធ្លាក់ខ្លួនពិការមក ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃត្រូវធ្លាក់លើម្តាយ និងបងស្រីជាអ្នកមើលថែរទាំ។សព្វថ្ងៃរូបគាត់ពុំទាន់ធ្វើចិត្តបាន និងទទួលយកនូវ ពិការភាពរបស់ ខ្លួនបាននៅឡើយទេ។

ក្នុង​​​​​​​ឱកាសនោះលោកម៉ីសាម៉ីតជានាយកប្រតិបត្តិមជ្ឈមណ្ឌលPPCILបានលើកឡើងអំពីជីវប្រវត្តិ និងពន្យល់អំពីសកម្មភាពការងាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលប្រាប់ទៅលោកផាន់ឡុងហេងនិងប្រជាពលរដ្ឋភូមិព្រែកលីវទាំងអស់ដែលបានមកចូលរួមស្តាប់។លោកសេងញឹបនិងបុគ្គលិកផ្សេងៗ ទៀត ក៏ បានធ្វើការលើកទឹកចិត្តលោកផាន់ ឡុងហេង កុំអោយតូចចិត្តនឹងពិការភាពរបស់ខ្លួន ត្រូវចាប់ ផ្តើមជីវិតថ្មី និងតស៊ូពុះពាររាល់បញ្ហាដែលកំពុងជួបប្រទះ។ក្រុមការងារទាំងអស់ក៏បានជំរុញ និងលើកទឹកចិត្តអោយលោកផាន់ ឡុងហងឧស្សាហ៍ចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនង និងបង្កើតភាពក្លាហានជាថ្មីម្តងទៀតដើម្បីឆ្ពោះទៅរកការចូលរួមផ្លាស់ប្តូរសង្គមទាំងអស់គ្នា។

បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការងារនៅភូមិព្រែកលីវទី២ ក្រុមការងារបានចេញដំណើរទៅស្នាក់នៅភូមិសួងកើត ឃុំសួង ស្រុកត្បូងឃ្មុំ ខេត្តកំពង់ចាម។

លោកម៉ី សាម៉ីតពិភាក្សាជាមួយលោកផាន់ឡុងហេង

លោកផាន់ឡុងហេង

ក្រុមការងារថតរូបជាមួយលោកផាន់ឡុងហេង

 ថ្ងៃទី២ខែសីហា ក្រុមការងារបានធ្វើដំណើរចាកចេញពីភូមិសួងកើត ឃុំសួង ស្រុកត្បូងឃ្មុំ ឆ្ពោះទៅទីកាន់ភូមិផ្លូវថ្មីទីរួមខេត្តកំពង់ចាម ដើម្បីសួរសុខទុក្ខ និងលើកទឹកចិត្តកញ្ញាពឹង ហាសិកា អាយុ២៤ឆ្នាំ ពិការញាក់កន្ត្រាក់សាច់ដុំតាំងពីកំណើត។

ក្រុមការងារទាំងអស់បានធ្វើការសំណេះសំណាល និងពន្យល់ពីសកម្មភាព របស់មជ្ឈមណ្ឌល PPCILដោយផ្តោតជាសំខាន់ទៅលើជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការ និង ប្រព័ន្ធ ជំនួយ ការ ផ្ទាល់ខ្លួន។ តាមរយៈការសំណេះសំណាលបានអោយដឹងថាកញ្ញាហាសិកា មានការខ្មាស់អៀន ច្រើននៅពេលចេញទៅខាងក្រៅម្តងៗ ប៉ុន្តែកញ្ញាមានសេចក្តីក្លាហាន ទទួល យកបទ ពិសោធន៌ ថ្មីៗនៅក្នុងជីវិត។ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ មានម្តាយជាអ្នកមើលថែរក្សា និងជួយបង្ហាត់បង្រៀន អក្សរ ខ្មែរខ្លះៗនៅផ្ទះ។មិនតែប៉ុណ្ណោះកញ្ញាសិកា ក៏បានឆ្លៀតរៀនភាសារអង់គ្លេស ក្រៅម៉ោង នៅ ក្បែរ ផ្ទះផងដែរ។នៅថ្ងៃអនាគតប្អូនស្រីចង់ក្លាយជាអ្នកធ្វើការនៅការិយាល័យដ៏ល្អម្នាក់។ជាចុងក្រោយកញ្ញា ក៏បានធ្វើការអំពាវនាវដល់អស់លោក លោកស្រីសប្បុរសធម៌ទាំងអស់ មេត្តាជួយបត្ថម្ភអោយកញ្ញាបានទទួលការសិក្សា ដើម្បីសំរេចគោលបំណងនាពេលអនាគត។

  

កញ្ញា ពឹងហាសិកានិងម្តាយ

ស្នាមញញឹម កញ្ញាសិកា

បង្កើតក្រុមជនពិការ

នៅរសៀលថ្ងៃទី២ ខែសីហា ក្រុមការងារបានបន្តការងារចុះទៅភូមិទំនប់ ឃុំត្រពាំងស្នោ ស្រុកបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម ក្នុងគោលបំណងជួបជុំបង្កើតក្រុមជនពិការជួយខ្លួនឯង។

ជាកិច្ចចាប់ផ្តើម ក្រុមការងារ និងសមាជិកក្រុមថ្មីទាំងអស់ធ្វើការណែនាំខ្លួន និងពិភាក្សាអំពីការដាក់ឈ្មោះក្រុម និងគោលបំណងរបស់ក្រុម។ជាលិទ្ធផលក្រុមមានសមាជិក១២នាក់（ប្រុស៨នាក់ ស្រី៤នាក់）។ប្រធានក្រុមគឺកញ្ញាអ៊ុល ស្រីហុច។អ្នកសម្របសម្រួលក្រុមគឺលោកបើន ចាន់ថា។

ឈ្មោះរបស់ក្រុមគឺ ក្រុមជនពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍។ក្រុមនេះបង្កើតឡើងប្រតិបត្តិទៅគោលការណ៍ចំនួន៤គឺ៖                

១- វិស័យនរយោបាយ （ការបោះឆ្នោត）

២- ភាពសុខុមរមនាក្នុងសហគមន៍

៣- យុតិធម៌ក្នុងសហគមន៍

៤- សកម្មភាពក្នុងសហគមន៍។

                                     

                                                                    បញ្ជីរាយឈ្មោះសមាជិកក្រុម

១-ឈ្មោះ យែម យឿន                  អាយុ ២២ឆ្នាំ    ភេទប្រុស ពិការដាច់ដៃខាងឆ្វេង

២-ឈ្មោះ អាន សំអឿន                អាយុ ១៩ឆ្នាំ     ភេទប្រុស ពិការភ្នែកទាំងពីរនិងដាច់ដៃទាំងពីរ

៣-ឈ្មោះ សឿន សំ                      អាយុ ២៥ឆ្នាំ     ភេទប្រុស ពិការភ្នែកខាងស្តាំ

៤-ឈ្មោះ ម៉ៅ វេហា                       អាយុ ១៣ឆ្នាំ   ភេទប្រុស ពិការខ្វេជើងទាំងពីរ

៥-ឈ្មោះ បើន ចាន់ថា                   អាយុ ៣២ឆ្នាំ    ភេទប្រុស ពិការចង្អុលដៃ

៦-ឈ្មោះ ចិត្រ រតនា                      អាយុ ២១ឆ្នាំ     ភេទស្រី ពិការមួយជំហៀងខ្លួន

៧-ឈ្មោះ លីវ សំអាន                    អាយុ ២១ឆ្នាំ     ភេទស្រី ពិការមួយជំហៀងខ្លួន

៨-ឈ្មោះ អ៊ុល ស្រីហុច                  អាយុ ២១ឆ្នាំ    ភេទស្រី  ពិការជើងទាំងពីរ

៩-ឈ្មោះ មុំ លីដា                           អាយុ ១៣ឆ្នាំ   ភេទប្រុស ពិការភ្នែកខាងឆ្វេង

១០-ឈ្មោះ ទន់សាក់                      អាយុ ១៣ឆ្នាំ   ភេទប្រុស ពិការពិការដៃស្តាំ

១១-ឈ្មោះ ជឹម សំណាង               អាយុ ១៤ឆ្នាំ    ភេទប្រុស ពិការដៃស្តាំ។

បុគ្គលិក PPCIL ថតរូបជាមួយសមាជិកក្រុម

សមាជិកក្រុមជនពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍

សកម្មភាពពិភាក្សាក្រុមជនពិការ

                                                                             

បណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ

ថ្ងៃទី01 ខែសីហា ឆ្នាំ2012 មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ បានរៀបចំវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ ដើម្បីបង្ហាត់ជំនាញជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួននេះ ដល់ប្អូៗ និស្សិតដែលមានបំណងចង់ក្លាយជាជំនួយការរបស់ជនពិការ។

កម្មវិធី

1. បើកកម្មវិធី
2. អាហារសម្រន់
3. បើកវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល
4. សម្រាកអាហារថ្ងៃត្រង់
5. បន្តវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល
6. បិទកម្មវិធី

លោកវ៉ែន រតនាបានបើកកម្មវិធី ដោយប្រាប់ពីគោលបំណងរបស់កម្មវិធី និងសូមអោយអ្នកចូលរួម ព្រមទាំងបុគ្គលិកធ្វើការណែនាំខ្លួនជាមុន ព្រោះថាអ្នកចូលរួម មានអ្នកខ្លះធ្លាប់ស្គាល់ និងអ្នកខ្លះទៀតមិនទាន់បានស្គាល់គ្នាទេ ទើបសូមអោយធ្វើការណែនាំទាំងអស់គ្នា។

បន្ទាប់មកកញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្ន ជាអ្នកសម្របសម្រួលវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ បានបើកវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល របៀបទី១ គឺផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ បង្រៀនដោយលោកអ៊ុក​ សុខខេន។ ដោយពេលវេលាកៀកនឹងអាហារថ្ងៃត្រង់ កម្មវិធីបានសម្រាកញ៉ាំអាហារជុំគ្នា ទាំងបុគ្គលិក និងអ្នកចូលរួមទាំងអស់។ ក្រោយពេលញ៉ាំអាហាររួចលោកវ៉ែន រតនា បានពន្យល់អំពីសកម្មភាពរបស់មជ្ឈមណ្ឌល ដល់ប្អូនៗនិស្សិតថ្មី ដែលពុំទាន់ដឹងពីការងារ ក៏ដូចជាសកម្មភាពកំពុងតែនេះដែរ។ បន្តវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល ដោយកញ្ញាវ៉ិត ធីដេត បង្ហាញពីរបៀបទី២ របៀបលើកជនពិការពីរទេះមកលើគ្រែ និងពីលើគ្រែមករទេះវិញ ធ្វើយ៉ាងណាកុំឈឺចង្កេះ ដោយមិនប្រើប្រាស់កម្លាំងខ្លាំងឡើយ។ របៀបទី៣ គឺរបៀបបញ្ចុះអាហារ មានកញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្ន និងកញ្ញាធីដេត បង្ហាញការបញ្ចុះមី។ របៀបទី៤ គឺរបៀបរុញរទេះ ដោយលោកតាំង ផេង ជាបង្ហាញលក្ខណៈពិសេសរបស់រទេះ ពេលរុញជួបនឹងខឿនថ្នល់ ឬទួលខ្ពស់ និងការចុះ ឡើងចំណោត។ របៀបទី៥ គឺបៀបផ្លាស់ប្តូរខោទឹកនោម បង្ហាញដោយលោកផុន ប្រុសពេជ្រ របៀបនេះប្រើសម្រាប់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ ដែលពិការដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៏ បាក់ឆ្អឹងខ្នង មិនអាចគ្រប់គ្រងការបត់ជើងបាន។ និងរបៀបទី៦ របៀបដុសធ្មេញជនពិការ បង្ហាញដោយកញ្ញាមុន្នីរ័ត្ន ការដុសធ្មេញននេះ បើមិនធ្លាប់ដុសទេគឺ ពិបាកដុស ព្រោះជនពិការខ្លះ ដែលប្រភេទពិការស៊ីភី មានការខាំច្រាសដុសជាប់ក៏មាន បើមិនចេះដុសទេ វាអាចប៉ះពាល់ដល់ជនពិការផងដែរ។

វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលបានបញ្ចប់ អ្នកចូលរួមបានបញ្ចេញនូវចំណាប់អារម្មណ៏របស់គាត់ថា៖

គាត់ពិតជារីករាយណាស់ដែលបានមកចូលរួមកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ វាពិតផ្ដល់នូវចំណេះដឹងថ្មីសម្រាប់គាត់។គាត់បានយល់ពីតម្រូវការរបស់ជនពិការ យល់អំពីសិទ្ធិ ហើយយល់ឃើញថា ជនពិការក៏ជាកោសិការបស់សង្គមមួយដែរ ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៏សង្គមជាតិ។

ជាកិច្ចបញ្ចប់ លោកវ៉ែន រតនា បានថ្លែងអំណរគុណចំពោះសិក្ខាកាមដែលបានចំណាយពេលមក ចូលរួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។ វាជាជំនាញមួយដែលមិនគ្រាន់តែអាចជួយដល់ជនពិការប៉ុណ្ណោះទេ គឺអាចជួយដល់ចាស់ជរាថែមទៀតផង។

លោកវ៉ែន រតនា ប្រកាសហេតុនៃកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាល

ការណែនាំខ្លួនរបស់អ្នកចូលរួម

លោកអ៊ុក សុខខេនបង្ហាញរបៀបពាក់អាវ

របៀបស្លៀកខោអោយជនពិការ

របៀបពាក់អាវយឺត

ការអនុវត្តរបស់សិក្ខាកាម

កញ្ញាវ៉ិត ធីដេត បង្ហាញរបៀបលើកជនពិការពីរទេះ

របៀបលើកជនពិការពីរទេះមកលើគ្រែ

ការអនុវត្តលើករបស់សិក្ខាកាម

កញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្នបង្ហាញរបៀបបញ្ចុកអាហារ

អនុវត្តការបញ្ចុកអាហារ

បង្ហាញលក្ខណៈពិសេស និងការរុញរទេះរបស់លោកតាំង ផេង

ការអនុវត្តបំបាសរទេះរុញជនពិការ

ការអនុវត្តរបៀបរុញរទេះជនពិការ

លោកផុន ប្រុសពេជ្របង្ហាញរបៀបប្ដូរខោអនាម័យអោយជនពិការ

កញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្ន បង្ហាញរបៀបដុសធ្មេញអោយជនពិការ

បណ្ដុះបណ្ដាល​គ្រូបង្គោលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ

ថ្ងៃទី៣១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១២
មជ្ឈមណ្ឌល PPCIL បានរៀបចំកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូបង្គោលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងកម្មវិធីនោះ ក៏មានការធ្វើបទបង្ហាញរបស់កញ្ញាជា បុប្ផា ការចែករំលែកបទពិសោធន៏ថ្មី ពេលរៀនៅឯប្រទេសជប៉ុនផងដែរ។កម្មវិធីមានដូចខាងក្រោមៈ

កម្មវិធី

1. បើកកម្មវិធី                                                                                  

2. បទបង្ហាញដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ជីវិតថ្មី                                     

3. បណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូបង្គោលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ        

4. បិទកម្មវិធី 

សមាជិកចូលរួម

បុគ្គលិក PPCIL 6នាក់

ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន 6នាក់

អ្នកស្ម័គ្រចិត្ត 2នាក់

លោកម៉ី សាម៉ីត បានប្រាប់អំពីគោលបំណងនៃកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាល គ្រូបង្គោលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។ គោលបំណងសំខាន់ គឺចង់បង្កើនចំណេះដឹងដល់ជំនួយការ ធ្វើយ៉ាងណាអោយគាត់ស្ទាត់ជំនាញចំពោះការងារជាជំនួយការ ផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការនេះ និងធ្វើជាគ្រូបង្គោលសម្រាប់បណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការថ្មីៗទៀត។ និងគោល បំណងមួយទៀត ចង់អោយជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន និងបុគ្គលិក ចូលរួមស្ដាប់បទបង្ហាញដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ជីវិតថ្មី របស់កញ្ញាជា បុប្ផា ដែលបានទៅរៀនរយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លងមក។ បន្ទាប់មកកញ្ញាជា បុប្ផា ឡើងធ្វើការបង្ហាញចែករំលែកបទពិសោធន៏ថ្មី ដល់ប្អូនៗជាជំនួយកាផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការ និងបុគ្គលិកទាំង អស់ បានដឹងអំពីការទៅរៀន ការរស់នៅ ប្រពៃណីផ្សេងៗ និងការទៅទស្សនកិច្ចតាមបណ្ដាមជ្ឈមណ្ឌល និងអង្គការនានា នៅប្រទេសជប៉ុន។ ក្រោយពីកញ្ញាបុប្ផា ធ្វើការបង្ហាញបានបញ្ចប់ កម្មវិធីបន្ត គឺបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូបង្គោលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការ ដោយមានកញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្ន ជាអ្នកសម្របសម្រួល ក្នុងការបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ។ កញ្ញាមុន្នីរ័ត្ន បានសួរទៅដល់ជំនួយការថា តើការងារធ្វើជាជំនួយការជន ពិការ មានកន្លែងត្រង់ណាដែលមិនទាន់ច្បាស់ ហើយកន្លែងណាដែលគិតថាច្បាស់ចំពោះការបណ្ដុះ បណ្ដាលនេះ? ចំពោះចម្លើយរបស់ជំនួយការជនពិការ គឺមានកន្លែងខ្វះខាតមួយចំនួនដែរ ក្នុងពេលចុះទៅ ធ្វើការងារនៅតាមផ្ទះរបស់ជនពិការ។ កញ្ញាមុន្នីរ័ត្ន បានសំណូមពរអោយជំនួយការទាំងអស់ ពេលមាន បញ្ហា ក្នុងការចុះធ្វើការសូមបំពេញក្នុងក្រដាស់របាយការណ៏ដែលលោកវ៉ែន រតនា បានចែកជូនរាល់ពេល សប្ដាហ៏ផង ព្រោះថាការបំពេញនូវសន្លឹករបាយការណ៏អោយអ្នកសម្រលសម្រួលដឹងពីចំនុចខ្វះខាត និងធ្វើការសម្របសម្រួលល់ពួកគាត់។ កញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្ន បានផ្ដល់យោបល់ដល់ជំនួយការផងដែរ ប្រសិនបើ មានកន្លែងណាមិនទាន់យល់ ឬមិនច្បាស់សូមប្រាប់មកមជ្ឈមណ្ឌល ដើម្បីធ្វើការបណ្ដុះបណ្ដាលបន្ថែម ទៀតជាមួយអ្នកជំនាញមកពីប្រទេសជប៉ុន។

ជាកិច្ចបញ្ចប់នៃកម្មវិធី កញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្ន បានថ្លែងអំណរគុណ ចំពោះជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនទាំងអស់ដែលចំណាយពេលក្នុងការមកចូលរួមកម្មវិធីនេះ បើគ្មានជំនួយការទេ ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរយើងពិតជាពិបាក ក្នុងការរស់នៅរបស់គាត់។ 

លោកម៉ី សាម៉ីត ពន្យល់គោលបំណងនៃកម្មវិធី

បទបង្ហាញរបស់កញ្ញាជា បុប្ផា

កញ្ញាម៉ី មុន្នីរ័ត្ន បណ្ដុះបណ្ដាលដល់ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន

ទទួលភ្ញៀវជនជាតិកូរ៉េ មកទស្សនកិច្ច មជ្ឈមណ្ឌល PPCIL

  ថ្ងៃទី២៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១២
មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ បានទទួលភ្ញៀវនិស្សិត ជនជាតិកូរ៉េ22នាក់ ក្នុងនោះមានជនពិការ2នាក់។ សហកាជាមួយអង្គការARDAមកទស្សនកិច្ចនៅមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL។ បន្ទាបមកប្អូនៗជា ជនជាតិកូរ៉េបានធ្វើ បទបង្ហាញអំពី ប្រវត្តិសាស្រ្ត វប្បធម៍ ប្រពៃណីរបស់ជនជាតិកូរ៉េ មានដូចជា

ពីឆ្នាំ១៩១០ប្រទេសកូរ៉េនៅក្រោមអានិគមរបស់ប្រទេសជប៉ុន នៅឆ្នាំ១៩៤៥-៨-១៥ ប្រទេសកូរ៉េ
ទទូលបានឯករាជ្យ ថ្ងៃ២៥/៦មានសង្រ្គាមដ៍ធំនៅប្រទេសកូរ៉េដោយបែងចែកកូរ៉េខាងជើង កូរ៉េខាងត្បូងមកដល់សព្វថ្ងៃនះ ហើយនៅប្រទេសកូរ៉េមានកោះមួយកំពុងមានបញ្ហាជាមួយប្រ ទេសជប៉ុន។ប្អូនក៍បានបង្ហាញបន្តអ្នកដែលបង្កើតភាសារកូរ៉េ មានឈ្មោះថា ស្តេច សេជុងធេវាង
និង បង្ហាញពីវាំងស្តេច មុខម្ហូប ម៉ូតផ្ទះ សំលៀកបំពាក់ជាប្រពៃណីរបស់ជនជាតិកូរ៉េ។ស្រ្តីឈ្មោះ
ចាងគឹម ជាស្តេចធ្វើម្ហូបដ៍ល្បីនៅកូរ៉េ តៃខ្វាន់ដូ ជាកីឡាប្រចាំប្រទេសកូរ៉េ និងបង្ហាញពី អាស៊ីត្រាយ កាលពីឆ្នាំ២០០៧នៅប្រទេសកូរ៉េព្រមទាំងសកម្មភាពរបស់ជនពិការ។

បន្ទាប់មកទៀតលោក ម៉ី សាម៉ីត ជានាយកនៅមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL បានធ្វើបទបង្ហាញអំពីប្រវត្តិ របស់មជ្ឈមណ្ឌល និងជីវិតឯករាជ្យ ជាសេសប្រពន្ធ័ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។
ក្រោយពីបទបង្ហាញចប់ ប្អូនៗកូរ៉េបានបញ្ចេញក្បាច់រាំដ៍ចាប់អារម្មណ៍ និងការសម្តែងជារបាំប្រ ពៃណីប្រទេសកូរ៉េ។ ក្រោយមកពួកយើងបានទៅញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់នៅអាហារដ្ឋានបេស ញ៉ាំបណ្តើរ និយាយ លេង បណ្តើរធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងកាន់តែមានភាពសិ្នតស្នាលនិងគ្នា។

បទបង្ហាញជនជាតិកូរ៉េ

បទបង្ហាញជនជាតិកូរ៉េ

បទបង្ហាញលោកម៉ីសាម៉ីត

ថតរូបជុំគ្នាទុកជាអនុស្សាវរីយ៍

បទបង្ហាញបុគ្គលិកPPCIL

កាលបរិច្ឆេទ : ថ្ងៃទី23 ខែកក្កដា ឆ្នាំ2012
មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ បានរៀបចំការធ្វើបទបង្ហាញរបស់បុគ្គលិកតាមផ្នែកនីមួយៗ ក្នុងគោលបំណងបង្កើនសមត្ថភាព ចំណេះដឹង និងការយល់ដឹងអំពីការងារបស់បុគ្គលិកនីមួយៗ។ ការរៀបចំបទបង្ហាញនេះ បុគ្គលិកម្នាក់ៗមារយៈពេលដបប្រាំនាទី ក្នុងការបង្ហាញ ហើយប្រាំនាទីសម្រាប់សំណួរ ដោយមានលោកម៉ី សាម៉ីត និងកញ្ញាជា បុប្ផា ជាអ្នកសម្របសម្រួល។

ការធ្វើបទបង្ហាញ

1. លោកវ៉ែន រតនា ជាបុគ្គលិកផ្នែកផ្សព្វផ្សាយគោលគំនិតពិការភាព ឡើងបង្ហាញអំពីការផ្សព្វផ្សាយបញ្ហា ពិការភាព ក្នុងនោះលោកបានពន្យល់នូវផ្នត់គំនិតគិតលើជនពិការ ដែលជនពិការនៅក្នុងប្រទេស និងប្រទេសដទៃទៀតទទួលការរើសអើងពីសង្គមដែលមិនយល់តម្រូវការរបស់ជនពិការ ហើយជនពិការក៏មិនយល់អ្វីទៅជាតម្រូវការរបស់ខ្លួន និងការផ្សព្វផ្សាយសិទ្ធជនពិការ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជនពិការភាគច្រើន គាត់មិនទាន់យល់ពីសិទ្ធរបស់ខ្លួនទេ ទើបមជ្ឈមណ្ឌលត្រូវធ្វើការផ្សព្វផ្សាយអោយជនពិការ គាត់ បានដឹង។

2. បន្ទាប់មកកញ្ញាម៉េត សុផារ៉ា ឡើងធ្វើបទបង្ហាញស្ដីពីគោលបំណងកម្មវិធីតស៊ូមតិ គឺពន្យល់ទៅលើសិទ្ធ សេរីភាព លើកកម្ពស់សិទ្ធ ការរើសអើង និងបទពិសោធន៏ថ្មីៗ។

3. បទបង្ហាញបន្ត គឺលោកអេង ឡៃហឿន បង្ហាញអំពីផ្នែករដ្ឋបាល គឺពន្យល់ការធ្វើលិខិត ការទទួលលិខិត ការរក្សាឯកសារ ផ្សេងៗ។

4. កញ្ញាគង់ សុធារ៉ា បានធ្វើការបង្ហាញបន្ទាប់ពីលោកអេង ឡៃហឿន ដោយកញ្ញា បានឡើង បង្ហាញអំពីការផ្សព្វផ្សាយបញ្ហាពិការភាព ការផ្លាស់ប្តូរ និងការទទួលចំណេះដឹងថ្មីៗ។

មតិយោបល់ចំពោះបទបង្ហាញរបស់បុគ្គលិក

ក្នុងការធ្វើបទបង្ហាញរបស់បុគ្គលិកPPCILគឺមាន 2 ចំនុច ដែលលោកម៉ី សាម៉ីត និងកញ្ញាជា បុប្ផា អោយ មតិយោបល់ៈ

ចំនុចវិជ្ជមានក្នុងបទបង្ហាញៈ

លោកវ៉ែន រតនា គឺការពន្យល់ និងការរើសយករូបភាពបានល្អ ហើយគាត់បានលើកយក ច្បាប់កិច្ចការពារ និងលើកកម្ពស់សិទ្ធជនពិការ។ ការធ្វើបទបង្ហាញលោក មានកាយវិការ ក្នុងការបង្ហាញ។

កញ្ញាម៉េត សុផារ៉ា ជ្រើសរើសផ្ទាំងស្លាយមានលក្ខណៈច្បាស់អាចទទួលយកបាន។

លោកអេង ឡៃហឿន បានប្រើប្រាស់ពេលវេលា ក្នុងការគ្រប់់គ្រងធ្វើបទបង្ហាញ។

កញ្ញាគង់ សុធារ៉ា ប្រើសម្លេងបានល្អ និងមានចំណាប់អារម្មណ៏ចំពោះផ្នែកការងារ ក្នុងការ ធ្វើបទបង្ហាញ។

 ចំនុចអវិជ្ជមានក្នុងបទបង្ហាញៈ

 
 ការធ្វើបទបង្ហាញរបស់លោក រតនា មានចំនុចខ្លះនៅខ្វះខាត គឺមិនមានយុទ្ធសាស្ដ្រ សម្រាប់ផ្នែកផ្សព្វផ្សាយគោលគំនិតពិការភាពនៅឡើយ មានតែលទ្ធផលដែលសម្រេច បានលើកយកមកបង្ហាញ។

 ការធ្វើបទបង្ហាញរបស់កញ្ញា សុផារ៉ាមានកន្លែងខ្វះខាតជាច្រើន ដូចជាមិនបានយករូប ភាពប្លែក ឬថ្មីៗនិងមិនមានយុទ្ធសាស្ត្រតស៊ូមតសម្រាប់ការបង្ហាញនៅឡើយ និងការគ្រប់ គ្រងពេលវេលមិនបានល្អ ដោយធ្វើបទបង្ហាញចប់មុនពេលកំណត់ទុក។

 លោកអេង ឡៃហឿន ការធ្វើបទបង្ហាញ គឺមិនមានយុទ្ធសាស្ដ្រសម្រាប់់ផ្នែករដ្ឋបាល ក្នុងការរក្សាទុកឯកសារចេញ ឬក៏ចូល ហើយពេលធ្វើបទបង្ហាញលោក​មិនបាន សម្លឹងមកអ្នកកំពុងស្ដាប់ការបង្ហាញឡើយ។

ចំនុចដែលកញ្ញាគង់ សុធារ៉ា មានការខ្វះខាតនោះ គឺភ័យ និងប្រើពាក្យសមញ្ញច្រើន ក្នុងការបង្ហាញរបស់កញ្ញា។

ចំណាប់អារម្មណ៏បុគ្គលិក

ចំពោះបុគ្គលិកទាំងអស់ បានបង្ហាញពីចំណាប់អារម្មណ៏ការរៀបចំធ្វើបទបង្ហាញនេះ ព្រោះបុគ្គលិកគ្រប់គ្នា មិនធ្លាប់ឡើងធ្វើបទបង្ហាញនេះឡើយ វាជាលើកទីមួយ​ ទោះវាមានការខ្វះខាតយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏បុគ្គលិកបានព្យាយាមធ្វើការបង្ហាញ។ ហើយវាក៏ជាចំនុចចាប់ផ្ដើមសម្រាប់បុគ្គលិកទាំងអស់ ដើម្បីធ្វើការ រៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រ និងរៀបចំធ្វើស្លាយអោយបានល្អនៅពេលលើកក្រោយៗទៀត។

មតិយោបល់កញ្ញាជា បុប្ផា

ចំពោះការបង្ហាញរបស់បគ្គលិកទាំងអស់ គឺមានចំនុចល្អ និងចំនុចខ្វះខាតខ្លះៗ ក៏ដោយ ប៉ុន្តែបុគ្គលិកគ្រប់ ផ្នែកបានព្យាយាមធ្វើវា។ កញ្ញាជា បុប្ផា បានអោយយោបល់ចំពោះការធ្វើបទបង្ហាញ គឺ

· ត្រូវរៀបចំស្លាយ អោយងាយស្រួល និងច្បាស់សម្រាប់អ្នកចូលរួមមានការចាប់អារម្មណ៏ ។

· ត្រូវដាក់រូបភាព អោយត្រូវនឹងចំនុចលើកយមកបង្ហាញ។

· ត្រូវមានកាយវិការពេលកំពុងធ្វើបទបង្ហាញ។

· ត្រូវចេះប្រើសម្លេងលើកដាក់ អោយច្បាស់ ដើម្បីអ្នកចូលរួមងាយស្ដាប់។

· ត្រូវសម្លឹងមើល រាល់អ្នកចូលរួមក្នុងបទបង្ហាញរបស់យើង។

ជាចុងក្រោយកញ្ញាជា បុប្ផា បានថ្លែងអំណរគុណចំពោះបុគ្គលិកគ្រប់ផ្នែក ដែលចំណាយពេលវេលា ក្នុង ការរៀបចំធ្វើស្លាយ ឡើងធ្វើបទបង្ហាញនេះ ហើយសូមអោយព្យាយាមប្រឹងប្រែងធ្វើការងារ និងរួមគ្នាធ្វើ ដើម្បីមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL អោយរីកចំរើនទៅមុខ។

បទបង្ហាញរបស់លោកវ៉ែន រតនា

ការបង្ហាញរបស់កញ្ញាម៉េត សុផារ៉ា

លោកអេង ឡៃហឿនធ្វើការបង្ហាញ

បទបង្ហាញរបស់កញ្ញាគង់ សុធារ៉ា

វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន

ថ្ងៃទី21 ខែកក្កដា ឆ្នាំ2012
មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ បានរៀបចំវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយ ការផ្ទាល់ខ្លួន។ វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ មានគោលបំណង បណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនដល់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅអោយដឹងពីរបៀបជួយដល់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។

សមាជិកចូលរួ
សិក្ខាកាម         1នាក់
គ្រូបង្គោល        1នាក់
បុគ្គលិក             6នាក់

កម្មវិធី

• បើកកម្មវិធី
• បទបង្ហាញអំពីសកម្មភាពរបស់មជ្ឈមណ្ឌល PPCIL
• អាហារសម្រន់
• បើកវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល
• អាហារថ្ងៃត្រង់
• បន្ដវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល
• ចំណាប់អារម្មណ៏អ្នកស្ម័គ្រចិត្តលើវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល
• បិទកម្មវិធី

ជាកិច្ចចាប់ផ្ដើមលោកវ៉ែន រតនា បានបើកកម្មវិធី ធ្វើការណែនាំខ្លួនពីបុគ្គលិក PPCILមុន បន្ទាប់មកសិក្ខាកាមដែលចូលរួមធ្វើការណែនាំឈ្មោះរបស់គាត់ គឺ ឌុល ស៊ីណាត មកពីអង្គការ CUFA។ បន្ទាប់មកការធ្វើបទបង្ហាញពីសកម្មភាពមជ្ឈមណ្ដល PPCIL ដោយកញ្ញាជា បុប្ផា និយាយអំពីប្រវិត្ត គោលបំណងការបង្កើត និងសកម្មភាពរបស់ជ្ឈមណ្ឌល។ ក្រោយពីកញ្ញាជា បុប្ផា ធ្វើបទបង្ហាញចប់ សិក្ខាកាម និងបុគ្គលិកបានសម្រាកញ៉ាំអាហារសម្រន់ជុំគ្នា។ កម្មវិធីបន្តគឺបើកវគ្គបណណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ ដំបូងចំណាប់អារម្មណ៏គ្រូបង្គោល ទើបបង្ហាត់ពីរបៀបលើកជនពិការពីរទេះ មកលើគ្រែ ពីលើគ្រែមករទេះ,​ របៀបផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់, របៀបបញ្ចុកអាហារ និងញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ជុំគ្នា។

ក្រោយពេលសម្រាកអាហារថ្ងៃត្រង់រួចក្រុមការងារនិងសិក្ខាកាមបន្តវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលទៀត។សម្រាប់វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលពេលល្ងាច មានដូចជា របៀបដុសធ្មេញ, របៀបផ្លាស់ប្ដូរខោទឹកនោម និងរបៀបរុញរទេះ។វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលបានបញ្ចប់ ហើយក៏មានចំណាប់អារម្មណ៏របស់សិក្ខាកាម ដោយមានចំណាប់អារម្មណ៏ថាគាត់ពិតជាសប្បាយរីករាយណាស់ ដែលមកបណ្តុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួ​នក្នុងថ្ងៃនេះ ហើយបានយល់ជាច្រើនអំពីរបៀបជួយដល់ជនពិការ។ ទីបញ្ចប់លោកម៉ី សាម៉ី បានថ្លែងអំណរគុណ ចំពោះសិក្ខាកាមដែលបានចំណាយពេលមកចូលរួមបណ្ដុះបណ្ដាលជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួននេះ ហើយសង្ឃឹមថាលោក ស៊ីណាត យករបៀបទាំងនេះទៅជួយដល់ជនពិការ។

សូមបញ្ជាក់ថា របៀបផ្លាស់ប្ដូរខោទឹកនោម មិនបានដាក់រូបភាពទេ ពីព្រោះការផ្លាស់ប្ដូរនេះ យកជនពិការធ្ងន់ធ្ងរមកអនុវត្តផ្ទាល់ រូបភាពមិនអាចបញ្ចេញទេ។សូមអរគុណ!

ការណែនាំខ្លួនរបស់សិក្ខាកាម និងបុគ្គលិក PPCIL

លោកឌុល ស៊ីណាត ដែលជាសិក្ខាកាមក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល

លោកផុន ប្រុសពេជ្រ ជាគ្រូបង្គោល មានចំណាប់អារម្មណ៏

ការពន្យល់របៀបលើកជនពិការ

របៀបលើកជនពិការ

របៀបផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់

របៀបបញ្ចុកមី

របៀបដុសធ្មេញ

របៀបរុញរទេះ

ចំណាប់អារម្មណ៏របស់សិក្ខាកាម