Dec 11, 2012

ដំណើរកំសាន្តក្រុងសៀមរាប(ថ្ងៃទី២៦-២៨)


ថ្ងៃទី២៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២

បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌល PPCIL និងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរព្រមទាំងជំនួយការបានចេញដំណើរពីការិយាល័យ នៅម៉ោង៨ព្រឹកដោយជិះឡានក្រុង២៥កៅអីដោយមានចំនួនអ្នកជិះ២៣នាក់ ដោយធ្វើដំណើរតាម
ផ្លូវជាតិលេខ៦។ ពួកគាត់ទាំងអស់នាំគ្នាច្រៀងខារ៉ាអូខេយ៉ាងរីករាយនិង សម្រាក់ញ៉ាំអាហារ ថ្ងៃ ត្រង់នៅកំពង់ធំ ពេលញ៉ាំបាយរួចហើយក៍បន្តដំណើរទៅមុខទៀត ក្នុងពេលទោះផងដែរ ក៍មាន ជំនួយការយើងឈ្មោះ ឆាយ ចាន់ថន ឈឺគាត់ក្តៅខ្លួនយ៉ាងខ្លាំ។ យើងទាំងអស់គ្នាទៅដល់ ក្រុង សៀមរាបនៅម៉ោង៥ល្ងាចនិងស្នាក់នៅសណ្ឋាគារ( សេរីភាព) ពេលនោះបុគ្គលិកPPCIL បានយក គាត់ទៅមន្ទីពេទ្យនៅជិតកន្លែងដែលយើងស្នាក់នៅ។
និងបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិមជាជនជាតិជប៉ុនបានចេញដំណើរ ទៅក្រុងសៀមរាបនៅ ម៉ោង៧ព្រឹកដោយជិះកប៉ាល់មានចំនួន១៣នាក់និងជំនួយការ មជ្ឈមណ្ឌលPPCILមួយនាក់។
មជ្ឈមណ្ឌលPPCILបានរៀបចំដំណើរកំសាន្តទៅក្រុងសៀមរាបនេះជាលើកទីមួយដោយមានជនពិការធ្ងន់ធ្ងរចូលរួមផងដែរ ព្រោះពួកគាត់មិនដែលបានទៅកំសាន្តនៅក្រុងសៀមរាបនោះទេ។
ដំណើរកំសាន្តរបស់មជ្ឈមណ្ឌលPPCILពិតជាមានភាពសប្បាយរីករាយនិងមានការនឿយហត់ខ្លះ
ដែរព្រោះអីពួកគាត់សុទ្ឋតែជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនិងត្រូវការជំនួយការជាចំបាច់សំរាប់ពួកគាត់។

សកម្មភាពលើឡានក្រុង
ពេលថ្ងៃត្រង់ទី២៧ មជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម បានជួបជុំគ្នានៅមុខ អង្គរតូច ដើម្បី ដើរទស្សនាប្រសាទអង្គរតូច។ដោយសារតែមានកាំជណ្តើរ ជំនួយការទាំងអស់ ក៍នាំគ្នា ជួយ លើករទេះជនពិការធ្ងន់ធ្ងរអោយបានទៅដល់គោលដៅមិនថាក្តៅរឺពិបាកយ៉ាងណានោះទេ។ជំនួយការទាំងអស់សប្បាយរីករាយជាមួយជនពិការរុញបណ្តើរថតរូបជុំគ្នាដោយស្នាមញញឹមព្រមគ្នា។ដោយសារពេលវេលាមានកំណត់យើងទាំងគ្នាបានចេញមកវិញទាំងមិនទាន់អស់ចិត្ត និងមាន
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលគាត់ទៅកំសាន្តនៅអង្គរ តូច ក៍សូមថតជាមួយនិងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។ បន្តមកទៀតយើងទាំងអស់គ្នាបានឡើងឡានត្រឡប់ទៅសណ្ឋាគារវិញ និងចេញទៅញ៉ាំអាហារ
ពេលយប់ជាមួយជនជាតិជប៉ុននៅភោជនីដ្ឋានបាយ័ន១នៅក្រុងសៀមរាបដល់ម៉ោង១១យប់ញ៉ាំបណ្តើរនិយាយលេងបណ្តើរធ្វើអោយមានភាពស្និតស្នាលនិងគ្នាបានច្រើនទើប វិលត្រឡប់មក សណ្ឋាគារសេរីភាពវិញ។



លើករទេះជនពិការឡើងអង្គរ
ថតរូបជុំគ្នាទុកជាអនុស្សាវរីយ៍មុខអង្គរតូច

ញ៉ាំអាហារជុំគ្នានៅភោជនីដ្ឋានបាយ័ន២



ព្រឹកថ្ងៃទី២៨
យើងទាំងអស់គ្នាបានសំរេចថាជិះឡានមើលជុំវិញប្រសាទអង្គរធំដោយមិនបានចុះនោះទេរួចបន្ត
ដំណើរទៅមើលសារមន្ទីរជាតិអង្គរដែលមានវត្ថុបុរាណជាច្រើននាសម័យអង្គរ។ ក្នុងនោះផងដែរអ្នកចូល
ទស្សនាក្នងសារមន្ទីរជាតិមួយនាក់៤០០០រៀល មជ្ឈមណ្ឌលPPCILបានចរចារនិងអ្នកទទួលខុស ត្រូវនៅ ទីនោះសូមឲ្យគាត់មិនយកថវិការទៅលើជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ គាត់ក៍យល់ព្រមនិងសូមថតរូបទុកបញ្ជូនទៅអោយថ្នាក់លើមើលថាមិនយកថវិការទៅលើជនពិការ។ ពេលបានដើរមើល រួចហើយ យើងទាំងអស់គ្នាបាន
 បន្តទៅញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ជាមួយបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម  នៅភោជនីដ្ឋាន ម្ហូបខ្មែរ និងជាថ្ងៃចុងក្រោយ
សំរាបពួកយើងបានជួបគ្នាព្រោះបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម ត្រូវវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ នៅ ពេល យប់ថ្ងៃទី២៨ វេលាម៉ោង៩យប់នៅប្រលានយន្តហោះក្រុងសៀមរាប។បន្ទាបពីញ៉ាំអាហាររួចមកពួកយើងបានបែកគ្នាបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិមទៅមើរថ្ងៃលិចភ្នំបាក់ខែង មជ្ឈមណ្ឌលPPCILទៅទស្សនាភូមិវប្បធម៏ពេលទៅដល់ក្នុងមួយនាក់២០០០០រៀល។ លោក ម៉ី សាម៉ីត បានធ្វើការចរចារសូមអោយអ្នកទទួលខុសត្រូវសូមកុំយកថវិការទៅជនពិការអី គាត់មិនយល់ព្រមទេទាល់តែយើងដាក់លិខិតឲ្យបានមុន៣ថ្ងៃទោះបីលោក ម៉ី សាម៉ីត កញ្ញា ជាបុប្ផា
និងជំនូយការខំចរចាយ៉ាងណាក៍គាត់មិនព្រមដែរ។ យើងទាំងអស់គ្នាបានពិភាគ្សាពួកយើងទៅវិញ
រឺក៍ចូលភូមិវប្បធម៏ ពួកយើងសំរេចថាចូលព្រោះអីមកដល់ហើយបើមិនចូលស្តាយក៍រ៉ៃថវិការម្នាក់
១០០០០រៀល សល់ប៉ុន្មានមជ្ឈមណ្ឌលPPCILជាអ្នកចេញ។ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានចូលទៅមើរ
រូបដែលគេធ្វើពីក្រមួន និងការសំដែងរបាំជាជនជាតិភ្នង និងមានកន្លែងជាច្រើនទៀតដែលពួកយើង
បានដើរមើរនិងថតរូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ ជាពិសេសសាច់រឿងព្រះបាទជ័យវន្ម័ទី៧ ក្នុងឈុត និមួយៗពិតជាល្អណាស់ ជាពិសេសបុរសដើរតួជាព្រះបាទជ័យវន័្មទី៧ ។ ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបាន
និយាយថាបើមិនបានចូលមើរការសំដែងគួរឲ្យសោកស្តាយខ្លាំងណាស់ ក្រោយពីមើរការសំដែងចប់
ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានទៅប្រលានយន្តហោះក្រុងសៀមរាបដើម្បីជូនដំណើរបុគ្គលិក ម៉េនស្រ្តិម
វិលទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ ។ បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL និងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរព្រមទាំងជំនួយការគឺ
មិនចង់ឲ្យពួកគាត់ឆាប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញទេ ព្រោះអីពេលវេលាដែលពួកយើងដើរកំសាន្តជាមួយ
គ្នាញ៉ាំអាហារជុំគ្នា និយាយគ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ជាពិសេសថ្ងៃដែលពួកយើងលេងហ្គេម
ជាមួយគ្នា នៅការិយាល័យPPCIL។

សារមុន្ទីរជាតិអង្គរ
ការចរចារនៅភូមិវប្បធម៌
សម្តែងជនជាតិភ្នង
                         
                               

ការសម្តែងរឿងព្រះបាទជ័យវន្ម័ទី៧
                                 
                                                 

ជូនដំណើរបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិមវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុន


ចំណាប់អារម្មណ៍ អ្នកចូលរួមដំណើរកំសាន្តខេត្តសៀមរាប

កញ្ញា នឹង ស្រីវង ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅសង្កាត់ព្រៃស សូមថ្ឡែងអំណរគុណដល់លោក ម៉ី សាម៉ីត
ព្រមទាំងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុង
សៀមរាប នេះជាលើកទីមួយហើយសំរាបនាងខ្ញុំ។ ដំណើរកំសាន្តលើកនេះពិតជាមានភាព សប្បាយរីករាយនិងមានការនឿយហត់ចំពោះជំនូយការគ្រប់រូបផងដែរ។

កញ្ញា នឹងស្រីវង
កញ្ញា មុត សូមុន្នី ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ នៅសង្កាត់ពងទឹក សូមថ្លែងអំណរគុណដល់លោក ម៉ី សាម៉ីត
ព្រមទាំងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្ឡួនដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុង
សៀមរាប នេះជាលើកទីមួយសំរាប់ខ្ញុំ ពិតជាសប្បាយខ្ឡាំងណាស់ ជាពិសសជំនួយការគាត់បាន
យកចិត្តទុកដាក់មើលថែរ នាងខ្ញុំមិនថាពេលយប់រឺថ្ងៃ ទោះបីនឿយហត់ពិបាក់យ៉ាងណាទេ។

កញ្ញា មុត សូមុន្នី

កញ្ញា ពឹង ហាសិកា ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅខេត្តកំពង់ចាម សូមថ្លែងអំណរគុណលោក ម៉ី សាម៉ីត
និងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្ឡូន ដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុងសៀម
រាបនាងខ្ញុំពិតជារីករាយយ៉ាងខ្លាំងបានមកទស្សនាប្រសាទអង្គរវត្ត ភូមិវប្បធម៏ និងសារមន្ទីរជាដើម
ជាពិសេសជំនួយការមើលទៅមានការនឿយហត់ច្រើនក្នុងការលើកដាក់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាដំណើរកំសាន្តលើកនេះអាចបង្កើនភាពស្និតស្នាលរវាងជនពិការនិងជំនួយការបានច្រើន ។
កញ្ញា ពឹង ហាសិកា
កញ្ញា ហោ សីហា រជាជនពិកាមកពីសង្កាត់ពងទឹក សូមថ្លែងអំណរគុណដល់លោក ម៉ី សាម៉ីតព្រម
ទាំងបុគ្គលិក មជ្ឈមណ្ឌលPPCIL និងជំនួយការទាំងអស់ដែលបានខិតខំប្រឹងប្រែងមកកំសាន្តក្រុង
សៀមរាប បើជំនួយការមិនមកជនពិការក៍មិនអាចមកបានដែរព្រោះជំនួយការជាដៃជើងរបស់គាត់
ហើយនេះជាលើកទីមួយសំរាប់គាត់មកលេងអង្គវត្ត និងចូលមើរភូមិវប្បធម៏ដើរលេងជាក្រុមពិតជា
សប្បាយរីករាយខ្លាំងណាស់កញ្ញាសង្ឃឹមថាបើមានឳឹកាសយើងទាំងអស់គ្នានិងបានមកលេងម្តងទៀតមិនខាន៕

កញ្ញាហោ សីហា
លោក ធាសេរីវុធ ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ មកពីខេត្តកណ្តាល សូមថ្លែងអំណរគុណដល់បុគ្គលិក មជ្ឈមណ្ឌល PPCILនិងជំនួយការទាំងអស់ដែរបាននាំខ្ញុំមកកំសាន្តនៅសៀមរាប។ និងមានអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនជាមួយគ្នារវៀងជនពិការនិងជំនួយការព្រមទាំងជនជាតិជប៉ុនផងដែ។

លោក ធា សេរីវុធ