ថ្ងៃទី២៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២
បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌល PPCIL និងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរព្រមទាំងជំនួយការបានចេញដំណើរពីការិយាល័យ នៅម៉ោង៨ព្រឹកដោយជិះឡានក្រុង២៥កៅអីដោយមានចំនួនអ្នកជិះ២៣នាក់ ដោយធ្វើដំណើរតាម
ផ្លូវជាតិលេខ៦។ ពួកគាត់ទាំងអស់នាំគ្នាច្រៀងខារ៉ាអូខេយ៉ាងរីករាយនិង សម្រាក់ញ៉ាំអាហារ ថ្ងៃ ត្រង់នៅកំពង់ធំ ពេលញ៉ាំបាយរួចហើយក៍បន្តដំណើរទៅមុខទៀត ក្នុងពេលទោះផងដែរ ក៍មាន ជំនួយការយើងឈ្មោះ ឆាយ ចាន់ថន ឈឺគាត់ក្តៅខ្លួនយ៉ាងខ្លាំ។ យើងទាំងអស់គ្នាទៅដល់ ក្រុង សៀមរាបនៅម៉ោង៥ល្ងាចនិងស្នាក់នៅសណ្ឋាគារ( សេរីភាព) ពេលនោះបុគ្គលិកPPCIL បានយក គាត់ទៅមន្ទីពេទ្យនៅជិតកន្លែងដែលយើងស្នាក់នៅ។
ផ្លូវជាតិលេខ៦។ ពួកគាត់ទាំងអស់នាំគ្នាច្រៀងខារ៉ាអូខេយ៉ាងរីករាយនិង សម្រាក់ញ៉ាំអាហារ ថ្ងៃ ត្រង់នៅកំពង់ធំ ពេលញ៉ាំបាយរួចហើយក៍បន្តដំណើរទៅមុខទៀត ក្នុងពេលទោះផងដែរ ក៍មាន ជំនួយការយើងឈ្មោះ ឆាយ ចាន់ថន ឈឺគាត់ក្តៅខ្លួនយ៉ាងខ្លាំ។ យើងទាំងអស់គ្នាទៅដល់ ក្រុង សៀមរាបនៅម៉ោង៥ល្ងាចនិងស្នាក់នៅសណ្ឋាគារ( សេរីភាព) ពេលនោះបុគ្គលិកPPCIL បានយក គាត់ទៅមន្ទីពេទ្យនៅជិតកន្លែងដែលយើងស្នាក់នៅ។
និងបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិមជាជនជាតិជប៉ុនបានចេញដំណើរ ទៅក្រុងសៀមរាបនៅ ម៉ោង៧ព្រឹកដោយជិះកប៉ាល់មានចំនួន១៣នាក់និងជំនួយការ មជ្ឈមណ្ឌលPPCILមួយនាក់។
មជ្ឈមណ្ឌលPPCILបានរៀបចំដំណើរកំសាន្តទៅក្រុងសៀមរាបនេះជាលើកទីមួយដោយមានជនពិការធ្ងន់ធ្ងរចូលរួមផងដែរ ព្រោះពួកគាត់មិនដែលបានទៅកំសាន្តនៅក្រុងសៀមរាបនោះទេ។
ដំណើរកំសាន្តរបស់មជ្ឈមណ្ឌលPPCILពិតជាមានភាពសប្បាយរីករាយនិងមានការនឿយហត់ខ្លះ
ដែរព្រោះអីពួកគាត់សុទ្ឋតែជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនិងត្រូវការជំនួយការជាចំបាច់សំរាប់ពួកគាត់។
ពេលថ្ងៃត្រង់ទី២៧ មជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម បានជួបជុំគ្នានៅមុខ អង្គរតូច ដើម្បី ដើរទស្សនាប្រសាទអង្គរតូច។ដោយសារតែមានកាំជណ្តើរ ជំនួយការទាំងអស់ ក៍នាំគ្នា ជួយ លើករទេះជនពិការធ្ងន់ធ្ងរអោយបានទៅដល់គោលដៅមិនថាក្តៅរឺពិបាកយ៉ាងណានោះទេ។ជំនួយការទាំងអស់សប្បាយរីករាយជាមួយជនពិការរុញបណ្តើរថតរូបជុំគ្នាដោយស្នាមញញឹមព្រមគ្នា។ដោយសារពេលវេលាមានកំណត់យើងទាំងគ្នាបានចេញមកវិញទាំងមិនទាន់អស់ចិត្ត និងមាន
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលគាត់ទៅកំសាន្តនៅអង្គរ តូច ក៍សូមថតជាមួយនិងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។ បន្តមកទៀតយើងទាំងអស់គ្នាបានឡើងឡានត្រឡប់ទៅសណ្ឋាគារវិញ និងចេញទៅញ៉ាំអាហារ
ពេលយប់ជាមួយជនជាតិជប៉ុននៅភោជនីដ្ឋានបាយ័ន១នៅក្រុងសៀមរាបដល់ម៉ោង១១យប់ញ៉ាំបណ្តើរនិយាយលេងបណ្តើរធ្វើអោយមានភាពស្និតស្នាលនិងគ្នាបានច្រើនទើប វិលត្រឡប់មក សណ្ឋាគារសេរីភាពវិញ។
ដំណើរទៅមើលសារមន្ទីរជាតិអង្គរដែលមានវត្ថុបុរាណជាច្រើននាសម័យអង្គរ។ ក្នុងនោះផងដែរអ្នកចូល
ទស្សនាក្នងសារមន្ទីរជាតិមួយនាក់៤០០០រៀល មជ្ឈមណ្ឌលPPCILបានចរចារនិងអ្នកទទួលខុស ត្រូវនៅ ទីនោះសូមឲ្យគាត់មិនយកថវិការទៅលើជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ គាត់ក៍យល់ព្រមនិងសូមថតរូបទុកបញ្ជូនទៅអោយថ្នាក់លើមើលថាមិនយកថវិការទៅលើជនពិការ។ ពេលបានដើរមើល រួចហើយ យើងទាំងអស់គ្នាបាន
បន្តទៅញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ជាមួយបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម នៅភោជនីដ្ឋាន ម្ហូបខ្មែរ និងជាថ្ងៃចុងក្រោយ
សំរាបពួកយើងបានជួបគ្នាព្រោះបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម ត្រូវវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ នៅ ពេល យប់ថ្ងៃទី២៨ វេលាម៉ោង៩យប់នៅប្រលានយន្តហោះក្រុងសៀមរាប។បន្ទាបពីញ៉ាំអាហាររួចមកពួកយើងបានបែកគ្នាបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិមទៅមើរថ្ងៃលិចភ្នំបាក់ខែង មជ្ឈមណ្ឌលPPCILទៅទស្សនាភូមិវប្បធម៏ពេលទៅដល់ក្នុងមួយនាក់២០០០០រៀល។ លោក ម៉ី សាម៉ីត បានធ្វើការចរចារសូមអោយអ្នកទទួលខុសត្រូវសូមកុំយកថវិការទៅជនពិការអី គាត់មិនយល់ព្រមទេទាល់តែយើងដាក់លិខិតឲ្យបានមុន៣ថ្ងៃទោះបីលោក ម៉ី សាម៉ីត កញ្ញា ជាបុប្ផា
និងជំនូយការខំចរចាយ៉ាងណាក៍គាត់មិនព្រមដែរ។ យើងទាំងអស់គ្នាបានពិភាគ្សាពួកយើងទៅវិញ
រឺក៍ចូលភូមិវប្បធម៏ ពួកយើងសំរេចថាចូលព្រោះអីមកដល់ហើយបើមិនចូលស្តាយក៍រ៉ៃថវិការម្នាក់
១០០០០រៀល សល់ប៉ុន្មានមជ្ឈមណ្ឌលPPCILជាអ្នកចេញ។ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានចូលទៅមើរ
រូបដែលគេធ្វើពីក្រមួន និងការសំដែងរបាំជាជនជាតិភ្នង និងមានកន្លែងជាច្រើនទៀតដែលពួកយើង
បានដើរមើរនិងថតរូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ ជាពិសេសសាច់រឿងព្រះបាទជ័យវន្ម័ទី៧ ក្នុងឈុត និមួយៗពិតជាល្អណាស់ ជាពិសេសបុរសដើរតួជាព្រះបាទជ័យវន័្មទី៧ ។ ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបាន
និយាយថាបើមិនបានចូលមើរការសំដែងគួរឲ្យសោកស្តាយខ្លាំងណាស់ ក្រោយពីមើរការសំដែងចប់
ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានទៅប្រលានយន្តហោះក្រុងសៀមរាបដើម្បីជូនដំណើរបុគ្គលិក ម៉េនស្រ្តិម
វិលទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ ។ បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL និងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរព្រមទាំងជំនួយការគឺ
មិនចង់ឲ្យពួកគាត់ឆាប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញទេ ព្រោះអីពេលវេលាដែលពួកយើងដើរកំសាន្តជាមួយ
គ្នាញ៉ាំអាហារជុំគ្នា និយាយគ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ជាពិសេសថ្ងៃដែលពួកយើងលេងហ្គេម
ជាមួយគ្នា នៅការិយាល័យPPCIL។
ចំណាប់អារម្មណ៍ អ្នកចូលរួមដំណើរកំសាន្តខេត្តសៀមរាប
កញ្ញា នឹង ស្រីវង ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅសង្កាត់ព្រៃស សូមថ្ឡែងអំណរគុណដល់លោក ម៉ី សាម៉ីត
ព្រមទាំងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុង
សៀមរាប នេះជាលើកទីមួយហើយសំរាបនាងខ្ញុំ។ ដំណើរកំសាន្តលើកនេះពិតជាមានភាព សប្បាយរីករាយនិងមានការនឿយហត់ចំពោះជំនូយការគ្រប់រូបផងដែរ។
កញ្ញា មុត សូមុន្នី ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ នៅសង្កាត់ពងទឹក សូមថ្លែងអំណរគុណដល់លោក ម៉ី សាម៉ីត
ព្រមទាំងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្ឡួនដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុង
សៀមរាប នេះជាលើកទីមួយសំរាប់ខ្ញុំ ពិតជាសប្បាយខ្ឡាំងណាស់ ជាពិសសជំនួយការគាត់បាន
យកចិត្តទុកដាក់មើលថែរ នាងខ្ញុំមិនថាពេលយប់រឺថ្ងៃ ទោះបីនឿយហត់ពិបាក់យ៉ាងណាទេ។
កញ្ញា ពឹង ហាសិកា ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅខេត្តកំពង់ចាម សូមថ្លែងអំណរគុណលោក ម៉ី សាម៉ីត
និងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្ឡូន ដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុងសៀម
រាបនាងខ្ញុំពិតជារីករាយយ៉ាងខ្លាំងបានមកទស្សនាប្រសាទអង្គរវត្ត ភូមិវប្បធម៏ និងសារមន្ទីរជាដើម
ជាពិសេសជំនួយការមើលទៅមានការនឿយហត់ច្រើនក្នុងការលើកដាក់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាដំណើរកំសាន្តលើកនេះអាចបង្កើនភាពស្និតស្នាលរវាងជនពិការនិងជំនួយការបានច្រើន ។
កញ្ញា ហោ សីហា រជាជនពិកាមកពីសង្កាត់ពងទឹក សូមថ្លែងអំណរគុណដល់លោក ម៉ី សាម៉ីតព្រម
ទាំងបុគ្គលិក មជ្ឈមណ្ឌលPPCIL និងជំនួយការទាំងអស់ដែលបានខិតខំប្រឹងប្រែងមកកំសាន្តក្រុង
សៀមរាប បើជំនួយការមិនមកជនពិការក៍មិនអាចមកបានដែរព្រោះជំនួយការជាដៃជើងរបស់គាត់
ហើយនេះជាលើកទីមួយសំរាប់គាត់មកលេងអង្គវត្ត និងចូលមើរភូមិវប្បធម៏ដើរលេងជាក្រុមពិតជា
សប្បាយរីករាយខ្លាំងណាស់កញ្ញាសង្ឃឹមថាបើមានឳឹកាសយើងទាំងអស់គ្នានិងបានមកលេងម្តងទៀតមិនខាន៕
លោក ធាសេរីវុធ ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ មកពីខេត្តកណ្តាល សូមថ្លែងអំណរគុណដល់បុគ្គលិក មជ្ឈមណ្ឌល PPCILនិងជំនួយការទាំងអស់ដែរបាននាំខ្ញុំមកកំសាន្តនៅសៀមរាប។ និងមានអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនជាមួយគ្នារវៀងជនពិការនិងជំនួយការព្រមទាំងជនជាតិជប៉ុនផងដែ។
ដំណើរកំសាន្តរបស់មជ្ឈមណ្ឌលPPCILពិតជាមានភាពសប្បាយរីករាយនិងមានការនឿយហត់ខ្លះ
ដែរព្រោះអីពួកគាត់សុទ្ឋតែជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនិងត្រូវការជំនួយការជាចំបាច់សំរាប់ពួកគាត់។
សកម្មភាពលើឡានក្រុង |
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលគាត់ទៅកំសាន្តនៅអង្គរ តូច ក៍សូមថតជាមួយនិងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។ បន្តមកទៀតយើងទាំងអស់គ្នាបានឡើងឡានត្រឡប់ទៅសណ្ឋាគារវិញ និងចេញទៅញ៉ាំអាហារ
ពេលយប់ជាមួយជនជាតិជប៉ុននៅភោជនីដ្ឋានបាយ័ន១នៅក្រុងសៀមរាបដល់ម៉ោង១១យប់ញ៉ាំបណ្តើរនិយាយលេងបណ្តើរធ្វើអោយមានភាពស្និតស្នាលនិងគ្នាបានច្រើនទើប វិលត្រឡប់មក សណ្ឋាគារសេរីភាពវិញ។
លើករទេះជនពិការឡើងអង្គរ |
ថតរូបជុំគ្នាទុកជាអនុស្សាវរីយ៍មុខអង្គរតូច |
ញ៉ាំអាហារជុំគ្នានៅភោជនីដ្ឋានបាយ័ន២
ព្រឹកថ្ងៃទី២៨
យើងទាំងអស់គ្នាបានសំរេចថាជិះឡានមើលជុំវិញប្រសាទអង្គរធំដោយមិនបានចុះនោះទេរួចបន្តដំណើរទៅមើលសារមន្ទីរជាតិអង្គរដែលមានវត្ថុបុរាណជាច្រើននាសម័យអង្គរ។ ក្នុងនោះផងដែរអ្នកចូល
ទស្សនាក្នងសារមន្ទីរជាតិមួយនាក់៤០០០រៀល មជ្ឈមណ្ឌលPPCILបានចរចារនិងអ្នកទទួលខុស ត្រូវនៅ ទីនោះសូមឲ្យគាត់មិនយកថវិការទៅលើជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ គាត់ក៍យល់ព្រមនិងសូមថតរូបទុកបញ្ជូនទៅអោយថ្នាក់លើមើលថាមិនយកថវិការទៅលើជនពិការ។ ពេលបានដើរមើល រួចហើយ យើងទាំងអស់គ្នាបាន
បន្តទៅញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ជាមួយបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម នៅភោជនីដ្ឋាន ម្ហូបខ្មែរ និងជាថ្ងៃចុងក្រោយ
សំរាបពួកយើងបានជួបគ្នាព្រោះបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិម ត្រូវវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ នៅ ពេល យប់ថ្ងៃទី២៨ វេលាម៉ោង៩យប់នៅប្រលានយន្តហោះក្រុងសៀមរាប។បន្ទាបពីញ៉ាំអាហាររួចមកពួកយើងបានបែកគ្នាបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិមទៅមើរថ្ងៃលិចភ្នំបាក់ខែង មជ្ឈមណ្ឌលPPCILទៅទស្សនាភូមិវប្បធម៏ពេលទៅដល់ក្នុងមួយនាក់២០០០០រៀល។ លោក ម៉ី សាម៉ីត បានធ្វើការចរចារសូមអោយអ្នកទទួលខុសត្រូវសូមកុំយកថវិការទៅជនពិការអី គាត់មិនយល់ព្រមទេទាល់តែយើងដាក់លិខិតឲ្យបានមុន៣ថ្ងៃទោះបីលោក ម៉ី សាម៉ីត កញ្ញា ជាបុប្ផា
និងជំនូយការខំចរចាយ៉ាងណាក៍គាត់មិនព្រមដែរ។ យើងទាំងអស់គ្នាបានពិភាគ្សាពួកយើងទៅវិញ
រឺក៍ចូលភូមិវប្បធម៏ ពួកយើងសំរេចថាចូលព្រោះអីមកដល់ហើយបើមិនចូលស្តាយក៍រ៉ៃថវិការម្នាក់
១០០០០រៀល សល់ប៉ុន្មានមជ្ឈមណ្ឌលPPCILជាអ្នកចេញ។ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានចូលទៅមើរ
រូបដែលគេធ្វើពីក្រមួន និងការសំដែងរបាំជាជនជាតិភ្នង និងមានកន្លែងជាច្រើនទៀតដែលពួកយើង
បានដើរមើរនិងថតរូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ ជាពិសេសសាច់រឿងព្រះបាទជ័យវន្ម័ទី៧ ក្នុងឈុត និមួយៗពិតជាល្អណាស់ ជាពិសេសបុរសដើរតួជាព្រះបាទជ័យវន័្មទី៧ ។ ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបាន
និយាយថាបើមិនបានចូលមើរការសំដែងគួរឲ្យសោកស្តាយខ្លាំងណាស់ ក្រោយពីមើរការសំដែងចប់
ពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានទៅប្រលានយន្តហោះក្រុងសៀមរាបដើម្បីជូនដំណើរបុគ្គលិក ម៉េនស្រ្តិម
វិលទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ ។ បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL និងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរព្រមទាំងជំនួយការគឺ
មិនចង់ឲ្យពួកគាត់ឆាប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញទេ ព្រោះអីពេលវេលាដែលពួកយើងដើរកំសាន្តជាមួយ
គ្នាញ៉ាំអាហារជុំគ្នា និយាយគ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ជាពិសេសថ្ងៃដែលពួកយើងលេងហ្គេម
ជាមួយគ្នា នៅការិយាល័យPPCIL។
សារមុន្ទីរជាតិអង្គរ |
ការចរចារនៅភូមិវប្បធម៌ |
សម្តែងជនជាតិភ្នង |
ការសម្តែងរឿងព្រះបាទជ័យវន្ម័ទី៧ |
ជូនដំណើរបុគ្គលិកម៉េនស្រ្តិមវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុន |
កញ្ញា នឹង ស្រីវង ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅសង្កាត់ព្រៃស សូមថ្ឡែងអំណរគុណដល់លោក ម៉ី សាម៉ីត
ព្រមទាំងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុង
សៀមរាប នេះជាលើកទីមួយហើយសំរាបនាងខ្ញុំ។ ដំណើរកំសាន្តលើកនេះពិតជាមានភាព សប្បាយរីករាយនិងមានការនឿយហត់ចំពោះជំនូយការគ្រប់រូបផងដែរ។
កញ្ញា នឹងស្រីវង |
ព្រមទាំងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្ឡួនដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុង
សៀមរាប នេះជាលើកទីមួយសំរាប់ខ្ញុំ ពិតជាសប្បាយខ្ឡាំងណាស់ ជាពិសសជំនួយការគាត់បាន
យកចិត្តទុកដាក់មើលថែរ នាងខ្ញុំមិនថាពេលយប់រឺថ្ងៃ ទោះបីនឿយហត់ពិបាក់យ៉ាងណាទេ។
កញ្ញា មុត សូមុន្នី |
កញ្ញា ពឹង ហាសិកា ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅខេត្តកំពង់ចាម សូមថ្លែងអំណរគុណលោក ម៉ី សាម៉ីត
និងបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILនិងជំនួយការផ្ទាល់ខ្ឡូន ដែរបាននាំនាងខ្ញុំមកកំសាន្តនៅក្រុងសៀម
រាបនាងខ្ញុំពិតជារីករាយយ៉ាងខ្លាំងបានមកទស្សនាប្រសាទអង្គរវត្ត ភូមិវប្បធម៏ និងសារមន្ទីរជាដើម
ជាពិសេសជំនួយការមើលទៅមានការនឿយហត់ច្រើនក្នុងការលើកដាក់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាដំណើរកំសាន្តលើកនេះអាចបង្កើនភាពស្និតស្នាលរវាងជនពិការនិងជំនួយការបានច្រើន ។
កញ្ញា ពឹង ហាសិកា |
ទាំងបុគ្គលិក មជ្ឈមណ្ឌលPPCIL និងជំនួយការទាំងអស់ដែលបានខិតខំប្រឹងប្រែងមកកំសាន្តក្រុង
សៀមរាប បើជំនួយការមិនមកជនពិការក៍មិនអាចមកបានដែរព្រោះជំនួយការជាដៃជើងរបស់គាត់
ហើយនេះជាលើកទីមួយសំរាប់គាត់មកលេងអង្គវត្ត និងចូលមើរភូមិវប្បធម៏ដើរលេងជាក្រុមពិតជា
សប្បាយរីករាយខ្លាំងណាស់កញ្ញាសង្ឃឹមថាបើមានឳឹកាសយើងទាំងអស់គ្នានិងបានមកលេងម្តងទៀតមិនខាន៕
កញ្ញាហោ សីហា |
លោក ធា សេរីវុធ |