Mar 21, 2013

ប្រជុំក្រុមជនពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍(DCD)

ថ្ងៃទី១៥ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៣ មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃសជនពិការភ្នំពេញ (PPCIL)
បានចុះទៅភូមិប្រយុគ ឃុំទំនប់ ស្រុក បាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម ក្នងគោលបំណង ចូលរួមប្រជុំក្រុមជនពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍(DCD) ។ក្រុមការងា ររបស់មជ្ឈមណ្ឌលPPCIL ដែលបានចុះទៅធ្វើការសម្របសម្រួលមានចំនួន ៤នាក់១លោក ម៉ី សាម៉ីត ២កញ្ញា ជាបុប្ផា ៣កញ្ញា គង់ស្រីញាណ (សុធារ៉ា) ៤ លោក គុណ សុជា (ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន) ។ នៅម៉ោង១:៣០ រសៀលកម្មវិធីប្រជុំបានចាប់ផ្តើមក្រោម របៀបវារៈដូច ខាង ក្រោម៖
១. រំលឹកកំណត់ហេតុចាស់
២. ក្រុមDCD រាយការពីសកម្មភាព
៣ .បញ្ហារៀនជំនាញ
៤  .ផ្សេងៗ
-    បញ្ហាសមាជិក
-    ផ្លូវជំរេល
កញ្ញា ជាបុប្ផា បានរាយការណ៍ពីកំណត់ហេតុចាស់កាលពីប្រជុំថ្ងៃទី០៦ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៣ បានធ្វើចេញជារបាយការណ៍រួចរាល់ហើយ និងបានបកប្រែជាភាសារអង់គ្លេស ផ្ញើរជូនមជ្ឈមណ្ឌល ដុងមឿន (Dongmun Center) នៅប្រទេសកូរ៉េរួចហើយ​​ ចាំតែខាងកូរ៉េ ឆ្លើយតបវិញទេ។
កញ្ញា ជាបុប្ផា សូមអោយសមាជិក្រុមDCDឡើងរាយការណ៍ពីសកម្មភាព លោកបើន ចន្ថា បានមានប្រសាសន៍ថា កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៣ លោក បានដឹងនាំប្រជុំសមាជិកក្រុម។
របៀបវារៈដូចជា៖

១ .ផ្លូវជំរេល
២ .វិន័យក្នុងក្រុម
៣ .លើកខ្ទមដាក់ស្របគ្នា
លោក បើន ចន្ថា និងកញ្ញា សំអុល សុផានិត បានដឹងនាំក្រុមជនេពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍
ប្រជុំនៅថ្ងៃទី១៥ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៣ កញ្ញា សំអុ សុផានិត បានមានប្រសាសន៍ថា កញ្ញា បានជួបពិភាក្សាជាមួយលោក ស្រីមេឃុំ ដើម្បីអោយគាត់ជួយសាងសង់ជំរេលមួយ នៅទីកន្លែងប្រជុំ ម៉្យាងវិញទៀតសមាជិកចូលរួមប្រជុំសុទ្ឋតែជនពិការពិបាកក្នុងការ ចល័តទីសម្រាប់ពួកគាត់ជាពិសេស អ្នកសម្របសម្រួលមកពីភ្នំពេញ ។ ក្រោយពីបាន ពិភាក្សាជាមួយលោក ស្រីមេឃុំ ពីបញ្ហាជំរេលរួចមក គាត់ក៍យល់ព្រម ជួយសាងសង់ជំរេលមួយ ដោយ ជួយ ចាក់ដី១ឡាន និងឈើ ហើយសមាជិកDCDជាអ្នកសម្របសម្រួលធ្វើ ។

ថ្ងៃទី១៥​សមាជិកក្រុមDCD បានធ្វើការប្រជុំក្រុម គោរពពេលាប្រជុំ និងវិន័យក្នុងក្រុម ព្រមទាំងតួនាទីរបស់ខ្លួនអោយបានច្បាស់ បើសិនជាសមាជិកក្រុមណាមួយ មិនគោរពគោលការណ៍បទបញ្ជាផៃក្នងនិងត្រូវដកចេញពីសមាជិកក្រុមភ្លាម។
លោក បើន ចន្ថា បានបន្តទៀតថា រូបលោក បានរំកិលខ្ទមដាក់ស្របគ្នា រួចរាល់ហើយ និងបានធ្វើរបងជុំវិញ បានយ់ាងស្អាត។
បញ្ហាដកប្រាក់
កញ្ញា សំអុល សុផានិត បានស្នើរសូមប្រាក់ពីលោក សន សាន ចំនួន 30$ មកជុសជុលកុំព្យួទ័រ ហើយកញ្ញាបាន ប្រមូលប្រាក់ពីសិស្សដែលរៀនភាសារកូរ៉េ យកទៅឲ្យគាត់។ លោក សន សានបានមានប្រសាសន៍ថា ប្រាក់ដែលទទួលបានពីសិស្សដែលរៀនកូរ៉េ មិនស្មើ ប្រាក់ខែដែលសុផានិតទទួលបានពី មជ្ឈមណ្ឌល (ដុងមឿន)។

លោក សន សាន ចង់អោយកញ្ញា ហឿង ចាន់ទីរៀនជំនាញកាត់ដេរវិញ ហើយអោយកញ្ញា ចាន់ទី មកគេងជាមួយសុផានិតដើម្បីអោយគាត់បានរៀនថ្នាក់អក្ខរកម្មផង ។ សូមបញ្ជាក់ពីមុនកញ្ញា ហឿង ចាន់ទី ចង់រៀន ជំនាញកែរសម្ផស្សទូទៅ ។
បញ្ហារៀនជំនាញ 

លោក ម៉ី សាម៉ីត បានមានមតិយោបល់ទៅលើការរៀនជំនាញរបស់សមាជិកDCD គាត់ចង់អោយអ្នកទាំងអស់គ្នា រៀនដេរវត្ថុអនុស្សាវរីយវិញ ពីព្រោះលោក បានស្គាល់អង្គការមួយនៅ វត្តថាន់ គេលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ជាស្នាដៃរបស់ជនពិការ គេធ្វើអំពីស្បែក និងសូត្រ មានដូចជា៖ ការបូប  បន្តោងសោ និងចំឡាក់ជាដើម ។ល។ ហើយផលិតផលទាំងអស់នេះមានទីផ្សារស្រាប់នៅប្រទេសកម្ពជា ។ក្រោយពីបានស្តាប់ហេតុផល របស់លោក ម៉ី សាម៉ី រកមកពួកគាត់ដូរមករៀនដេរវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍វិញ រួមមាន១.កញ្ញា ហ៊ុល ស្រីហុច ២.កញ្ញា ចិក រតនា ៣.ល៉ីវ ស្រីអាន ។
ចំនែកលោក អាត សំអឿន គាត់ចង់រៀនច្រៀង លោក ម៉ី សាម៉ីត ក៍បានទំនាក់ទំនងជាមួយ លោកគ្រូអាណុង រួចហើយ  គាត់និងមកបង្រៀ ដល់ផ្ទះកន្លែងដែរសំអឿនស្នាក់នៅភ្នំពេញ។
លោក បានមានប្រសាសន៍បន្តថា គំរោងថវិការអ្នកដែលរៀនជំនាញ គាត់បានផ្ញើរទៅ មជ្ឈមណ្ឌល ដុង មឿន រួចជាស្រេចហើយ ចាំតែខាងគេឆ្លើយតបវិញទេ។លោក​បានបន្តថា
លោក យ៉ែម យឿន វិញគាត់ចង់រៀនអក្សរសាស្រ្តអង់គ្លេស គឺរៀនរយៈពេល៤ឆ្នាំ ។
ក្រោយពីការប្រជុំជិតចប់ លោក បើនចន្ថា និងសមាជិកDCD បានសូមការពិភាក្សាជួយអ្នក សម្រប សម្រួល សូមដកសមាជិកក្រុមចំនួន៤នាក់ចេញដោយសា តែពួកគាត់ មិនសូវបាន ចូលរួម ប្រជុំ ម៉្យាងវិញទៀតពួកគាត់នៅក្មេង មិនទាន់យល់ ពីការងារ ក្នុងក្រុមណាមួយពួកគាត់ រវល់និង ការសិក្សាផងទើបមិនបានចូលរួមប្រជុំ ហើយក៍មិនសូវមានមតិយោបល់នៅក្នងអង្គប្រុជុំ ទើប សំរេចដកពួកគាត់ចេញ ពីក្រុមមានឈ្មោះដូចជា៖១. លោកម៉ៅ វេហា ២.លោកទន់ សាក់ ៣.លោក ឈិម សំណាង៤. លោក មុំ លីដា ។

គំរោងការណ៍ខែក្រោយលោក បើន ចន្ថា
១.  ធ្វើរបង
២ .ដាំផ្កា
៣. សាងសង់ជំរេល
៤.  យកកុំព្យួទ័រមកដាក់តំកល់បន្ថែម១គ្រឿង
៥ . រៀបចំថ្នាក់អង់គ្លេសនិង ទិញក្រណាត់មកបាំងកំដៅថ្ងៃ ។

អង្គប្រជុំត្រូវបានបញ្ចប់ទៅដោយរលូន កញ្ញា ជា បុប្ផា សូមថ្លែងអំណរគុណដល់សមាជិកក្រុមDCD
ដែលបានចំណាយពេលវេលាចូលរួមប្រជុំ ជូនពរបងៗប្អូនៗមានសុខភាពល្អ ប្រថ្នាអ្វីសូមអោយបានសំរេច ។

កញ្ញា ជា បុប្ផារំលឹកកំណត់ហេតុចាស់
សកម្មភាពក្នុងអង្គប្រជុំ
លើកខ្ទមដាក់ស្របគ្នានិងធ្វើរបង

Mar 13, 2013

ពិធី ផ្តល់រទេះរុញជូនជនពិការ

ព្រឹកថ្ងៃទី១១ ខែមិនា ឆ្នាំ២០១៣

នៅមជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ (PPCIL) បានរៀបចំពិធីផ្តល់រទេះរុញជូនជនពិការចំនួន៣០គ្រឿង ក្នុងនោះមានអ្នកចូលរួមសរុបចំនួន ៦៤នាក់ ។
រទេះរុញទាំងនេះបានការឧបត្ថម្ភពី អង្គការជំនួយសង្គ្រោះ សម្រាប់ ជនពិការ ក្នុងប្រទេសអាស៊ាន ដែលជាភាសារអង់គ្លេសហៅថា(Aid to Asian  Disabled Peoples (AADP) ដឹងនាំដោយលោក Ogura KUNIO នៅទីក្នុងណាហ្គោយ៉ា(Nagoya) នៅប្រទេសជប៉ុន។

ជាកិច្ចចាប់ផ្តើមលោក វ៉ែន រតនា (MC) បានសំដែងកិច្ចសា្វគមន៍ដល់គណៈអធិបតី លោក ស្រី ស៊ុំសានណារីប្រធានការិយាល័យកិច្ចការនារី ខណ្ឌពោធិ៍សែន និងជាតំណាងលោក អភិបាលខណ្ឌ ពោធិ៍សែនជ័យ ជាទីគោរព!

សូមគោរព! លោក ម៉ី សាម៉ីត នាយកប្រតិបត្តិ មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃ ជនពិការភ្នំពេញ

សូមគោរព លោកមេភូមិចំការឪឡឹក និងលោកស្រីតំណាងលោកចៅសង្កាត់កាកាប ព្រមទាំងលោក ស្រីតំណាងអាជ្ញាធរ និងភ្ញៀវកិត្តិយសជាទីគោរព!
សូមគោរពតំណាងអង្គការ ជាតិ និងអន្តរជាតិ ដែលធ្វើការទៅលើវិស័យពិការភាពទាំងអស់ ជាទីស្រលាញ់ និងបងប្អូនជនពិការដែលមកទទួលរទេះរុញជាទីមេត្រី។

ជាកិច្ចចាប់ផ្តើម លោកវ៉ែន រតនា(MC) សូមគោរពអញ្ជើញ លោកម៉ី សាម៉ីត ឡើងសន្ទរកថាស្វាគមន៍
ក្នុងពិធីចែករទេះរុញជូនជនពិការ។

ជាកិច្ចបន្ត លោក ម៉ី សាម៉ីត បានជម្រាបជូនពីប្រវត្តិសង្ខេបនៃមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL ដូចតទៅ៖
មជ្ឈមណ្ឌល(PPCIL) គឺជាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ដែលបង្កើតឡើងដោយក្រុមជនពិការ ក្រោមការ
ដឹងនាំដោយលោក ម៉ី សាម៉ីត  ។ ដោយមានការជួយជ្រោមជ្រែងពីសំណាក់មិត្តភិក្តនៅប្រទេសជប៉ុន និងគាំទ្រផ្នែកបច្ចេកទេសពី
អង្គការជនពិការកម្ពុជា (CDPO) ។ ក្នុងខែមិនា ឆ្នាំ២០០៩ ក្រុមការងារមជ្ឈមណ្ឌល (PPCIL) បានធ្វើ
សិក្ខាសាលាផ្សព្វផ្សាយស្តីពីចលនាជីវិតឯករាជ្យនៃជនពិការ នៅសណ្ឋាគារសាន់វ៉េ ដោយបាន
អញ្ជើញជាអធិបតីភាពដ៍ខ្ពង់ខ្ពស់របស់   ឯកឧត្តម សែម សុខា រដ្ឋលេខាធិការ ក្រសួងសង្គមកិច្ច
អតីតយុទ្ធជន និងយុវនិតិសម្បទា នៅពេលនោះ ។ ព្រមទាំងមានការចូលរួមពី តំណាងអង្គការក្រៅ
រដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុក អន្តរជាតិ និងបងប្ងូនជនពិការចូលរួមចំនួនប្រមាណ ១៣០នាក់ ។ មិនត្រឹមតែ
ប៉ុណ្ណោះក្រុមការងារជីវិតឯករាជ្យនៃជនពិការ ក៍បានអញ្ជើញអ្នកចូលរួម និងវាគ្មិនសំខាន់ៗដែលកំ
ពុងប្រតិបត្តិចលនាជីវិតឯករាជ្យនៃជនពិការ មកពីប្រទេសជប៉ុន ប្រទេសនេប៉ាល់ និងប្រទេសថៃ
ទៀតផង ។

នៅក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៩ ក្រុមការងារបានទទួលការអនុញ្ញាតពីក្រសូងមហាផ្ទៃ នៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ឲ្យមជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ ហៅជា
ភាសារអង់គ្លេសថា'' Phnom Penter for Independent Livng'' និងហៅកាត់ជា ភាសារអង់គ្លេសថា(PPCIL)ដែលមានការិយាល័យនៅផ្ទះលេខ៤២០ ផ្លូវលេខ៦៨K ភូមិចំការឪឡឹក
សង្កាត់កាកាប ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ។ ដើម្បីអនុវត្តចលនាជីតឯករាជ្យនៃជនពិការ
ជាផ្លូវការ នៅតាមតំបន់គោលដៅ មានដូចជា រាជធានីភ្នំពេញ កំពង់ស្ពឺ និងខេត្តកណ្តាល។ គួបញ្ជាក់ផងដែរថា សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលPPCILបានទទួលជំនួយឧបត្ថម្ភធំពីប្រទេសជប៉ុន និងស្វែងរកជំនួយគាំទ្រក្នុងស្រុក។
មជ្ឈមណ្ឌលPPCILធ្វើការលើកកម្ពស់សិទ្ធជាមូលដ្ឋានរបស់ជនពិការ ការផ្ទេរសិទ្ធអំណាច់ដល់ជន
ពិការតាមរយៈចលនាជីវិតឯករាជ្យដោយផ្អែកទៅលើទស្សនៈវិស័យរបស់យើងគឹ
សម្រួលការរស់នៅឱ្យបានសមរម្យ បង្កើនសមត្ថភាព ផ្តល់សិទ្ធពេញលេញក្នុងការសំរេចចិត្តរស់នៅ
ដោយឯករាជ្យប្រកបដោយកិត្តិយស និងទាមទាររាល់តំរូវការ ក្នុងការចូលរួមគ្រប់សកម្មភាពអភិវឌ្ឍន៍សង្គម ដោយគ្មានការរើសអើងមកលើជនពិការ
លោក ម៉ី សាម៉ីតបានបន្តថា ដើម្បីឱ្យបានសំរេចជោកជ័យ នៃគោលបំណងជាក់លាក់ទាំងនេះយើង
មានកម្មវិធីប្រតិបត្តិដូចខាងក្រោម៖

1.កម្មវិធីផ្សព្វផ្សាយបញ្ហាពិការភាព( Social Awareness Raising )

2.កម្មវិធីពិគ្រោះយោបល់ ( Peer Counseling )

3.កម្មវិធីជីវិតរស់នៅដោយឯករាជ្យ និងសេវាជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន ( Independent Living Program [ILP] and Personal Assistant Service [PA] )

4.កម្មវិធីតស៊ូមតិ(Advocacy Program)

លោកម៉ី សាម៉ីត បានមានប្រសាសន៍បន្តថា គោលបំណងសំខាន់នៃអង្គពីធីគឺ ធ្វើការចែករទេះរុញជូនជនពិការចំនួន២៤នាក់ដែលរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងមកពីបណ្តាលខេត្តមួយចំនួនដូចជា៖ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ខេត្តកណ្តាល ខេត្តកំពង់ចាម និងខេត្តកំពត ។ លោក ម៉ី សាម៉ីត បានជម្រាបថារទេះរុញទាំងនេះបានមកពីការឧបត្ថម្ភពីអង្គការជំនួយសង្រោះ
សម្រាប់ជនពិការក្នុងប្រទេសអាស៊ានដែលជាភាសារអង់គ្លេសហៅថា
(Aid to Asian  Disabled Peoples (AADP) ដឹងនាំដោយលោក Ogura KUNIO នៅទីក្នុងណាហ្គោយ៉ា(Nagoya) នៅប្រទេសជប៉ុន។
ដោយមើលឃើញថាជនពិការនៅក្នងប្រទេសអាស៊ាន នៅមានការខ្វះខាតរទេះរុញ សម្រាប់ប្រើ
ដើម្បីចល័តទី អង្គការAADP បង្កើតក្នុងគោលបំណងរ៉ៃអង្គាស់ថវិការ ដើម្បីទិញរទេះរុញថ្មី និងប្រមែប្រមូលរទេះរុញដែលបានប្រើរួច នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន មកធ្វើការជួសជុលឱ្យដំណើរការ និងមានគុណភាពល្អ ទើបធ្វើការផ្តល់ជូនជនពិការនៅក្នុងប្រទេសអាស៊ានធ្វើការប្រើប្រាស់បន្ត ក្នុង
ន័យសំដៅលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅ  ក៍ដូចជាសម្រួលការចល័តទីរបស់ជនពិការ ឱ្យមានឱកាស
ចូលរួមក្នុងសង្គម និងធ្វើការងារ ប្រកមុខរបរ ចេញក្រៅផ្ទះ ទៅជួបមិត្តភិក្តនិងធ្វើការទំនាក់ទំនងជា
មួយប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍ឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង នៅក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ ។
មុននិងបញ្ចប់លោក ម៉ី សាម៉ីត និងក្រុមការងារនៃមជ្ឈមណ្ឌលPPCILសូមយកឱកាសនេះថ្លែងអំណរគុណដល់អង្គការAADPដែលបានផ្តល់រទេះរុញចំនួន៣០គ្រឿង និងម្ចាស់ជំនួយរបស់ំជ្ឈមណ្ឌលPPCIL នៅប្រទេសជប៉ុនមានដូចជា៖ មជ្ឈមណ្ឌល Mainstream  មជ្ឈមណ្ឌល Mutyu មជ្ឈមណ្ឌល Partner នៅទីក្រុងOSAKA ព្រមទាំងបណ្តាញមជ្ឈមណ្ឌលជីវិតឯករាជ្យនៃជនពិការក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វីក ដែលហៅកាត់ថាAPNIL នៅទីក្រុង TOKYO ដែលមានលោក FURIHATA HIROKI ដែលជាតំណាងនៅកម្មវិធីនេះតែម្តង។

លោកម៉ី សាម៉ីត សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះវត្តមានរបស់លោក ស្រីស៊ុំ សានណារី
ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ ដែលលោកស្រីចំណាយពេលដ៍មានតម្លៃធ្វើជាអធិបតី ក្នុងអង្គពិធីនាពេលនេះ!
ខ្ញុំបាទសូមគោរពជូនពរលោកស្រី និងភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងអស់ ឲ្យជួបប្រទះតែ នឹងពុទ្ធពរទាំង៤ប្រការ គឺ អាយុ វណ្ណៈ សុខៈ ពលៈ កុំបីឃ្លៀងឃ្លាតឡើយ។


លោកម៉ីសាម៉ីតឡើងសន្ទរកថា

ក្រោយពីលោកម៉ី សាម៉ីត ឡើងសន្ទរកថារួចមក លោកវ៉ែន រតនា (MC) សូមគោរពអញ្ជើញលោកស្រី ស៊ុំ សានណារី  ប្រធានការិយាល័យកិច្ចការនារី ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ និងជាតំណាងលោកអភិបាលខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ ឡើងមានមតិសំណេះសំណាលនិងបើកម្មវិធី។
លោក ស្រីស៊ុំ សានណារី មានប្រសាសន៍ថាគាត់ មានអារម្មណ័រំភើបរីករាយណាស់ ដែលមានវត្តនៅអង្គពិធីនេះ លោកស្រីគាំទ្ររាល់សកម្មភាពរបស់មជ្ឈមណ្ដលPPCILដែលលោក ម៉ី សាម៉ីតបានមានប្រសាសន៍ខាងលើ ជាការពិតណាស់ ជនពិការនៅប្រទេសកម្ពុជា មានផលលំបាកជាច្រើន ក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ  មានការរើសអើងមកលើពូកគាត់ ជាដើម។
លោក ស្រី ស៊ុំ សានណារី សូមអោយបងប្អូនជាជនពិការទាំងអស់កុំបាក់ទឹកចិត្ត មានសេចក្តីក្លាហាន ។ លោកស្រី សូមជូនពរបងប្អូនទាំងអស់ដែលមានវត្តមាននៅទីនេះ ជួបតែ
សំណាងល្អ រកស៊ីទទួលទានមានបានគ្រប់ៗគ្នា ។ លោកវ៉ែ រតនា សូមអរគុណលោក ស្រី ស៊ុំ សានណារី ដែលបានឡើងមានមតិសំណេះសំណាលជាមួយបងប្អូនជនពិការ។


លោកស្រីស៊ុំ សានណារី

លោកវ៉ែន រតនា សូមគោរពអញ្ជើញលោកស្រីស៊ុំ សានណារី ប្រធានការិយាល័យកិច្ចការនារី ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យឡើងជាតំណាងចែករុញជូនកញ្ញា ប៉ឹង ហាសិកា ។


លោកស្រីស៊ុំ សានណារី អញ្ជើញជាតំណាង
ចែករទេះរុញជូនកញ្ញា ប៉ឹង ហាសិកា

លោក វ៉ែនរតនា សូមគោរពអញ្ជើញ លោក ម៉ី សាម៉ី នាយកប្រតិបត្តិនៃមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL ឡើងចែករទេះរុញជូនកញ្ញា ម៉ៅ លក្ខិណា ។


លោក ម៉ី សាម៉ីត ចែករទេះរុញជូនកញ្ញា
ម៉ៅ លក្ខិណា

លោក វ៉ែន រតនា  សូមគោរពអញ្ជើញ លោក ហ្វូរីហាតា ជាជនជាតិជប៉ុន ឡើងជាតំណាង ចែករ ទេះរុញជូនលោកធា សេរីវុធ ។


លោក ហ្វូរីហាតានិងលោកធាសេរីវុធ

ចំណាប់អារម្មណ៍ជនពិការទទួលបានរទេះ

កញ្ញា ចរិយា មកពីខេត្តកំពត មានអារម្មណ៍រំភើបរីករាយណាស់ដែលបានទទួលរទេះរុញ ពីមជ្ឈមណ្ឌល PPCIL កញ្ញា បានមានប្រសាសន៍ថារទេះរុញ ជាជំនួយក្នុងការបំលាស់ទីរបស់ជនពិការគ្រប់រូប ហើយរទេះក៍ជាជើងថ្មីរបស់កញ្ញា ផងដែរ។
កញ្ញា ចរិយា សូមអរគុណដល់មជ្ឈមណ្ឌល PPCIL ដែលបានផ្តល់រទេះរុញនេះសម្រាប់គាត់។


កញ្ញាមាស ចរិយា

លោកអ៊ុក គឹមរ៉ាន់ មកពីខេត្តកំពង់ចាម មានអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយណាស់ដែលបានទទួល រទេះថ្មី ពីមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL លោក បានមានប្រសាសន៍ថា ខ្ញុំពិតជាត្រូវការរទេះរុញជាចាំបាច់ ព្រោះ រទេះរុញ អាចជួយក្នងការចល័តទីទៅណាមកណាបានដូចជនមិនពិការដែរ។
សូមអរគុណដលមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL បានផ្តល់រទេះរុញជូនខ្ញុំសប្រាប់ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ។


លោក អ៊ុក គឹមរ៉ាន់

ថតរូបជុំគ្នាទុកជាអនុស្សាវរីយ៍

ចុងបញ្ចប់លោកវ៉ែន រតនា សូមថ្លែងអំណរគុណចំពោះលោកស្រី ប្រធានការិយាល័យកិច្ចការនារី ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យព្រមទាំង លោកមេភូមិកាកាប និងលោកស្រីតំណាងអាជ្ញាធរនិងភ្ញៀវជាតិ អន្តរជាតិ និងតំណាងអង្គការ ជាពិសេសបងប្អូនជនពិការដែលបានចូលរួមកម្មវិធីចែករទេះរុញជូន
ជនពិការនិងចំណាយពេលដ៍មានតម្លៃស្តាប់សន្ទរកថារបស់លោក ម៉ី សាម៉ីត ពីប្រវត្តសង្ខេបនៃមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL ។ជូនពរអស់លោក លោកស្រីបងប្អូនជនពិការមានសុខភាពល្អ ប្រាថ្នាអ្វីសូមអោយបានសំរេច។




Mar 6, 2013

កម្មវិធី ផ្លាស់ប្ដូរវប្បធម៌កម្ពុជា-ជប៉ុន

ថ្ងៃទី04 ខែមីនា ឆ្នាំ2013
មជ្ឈមណ្ឌលPPCIL សហការជាមួយ​ OHSU & OCR (Osaka Health Science University School of Rehablitation) បានរៀបចំកម្មវិធី ផ្លាស់ប្ដូរវប្បធម៌កម្ពុជា-ជប៉ុន។ គោលបំណងរបស់កម្មវិធីនេះ គឺ៖
  1. ចង់ផ្លាស់ប្ដូរនូវវប្បធម៌ប្រពៃណី កម្ពុជា ជប៉ុន មានការធ្វើម្ហូប ការលេងល្បែងកំសាន្ត និងមានការរាំរបាំប្រពៃណីកម្ពុជា ជប៉ុន។
  2. បង្កើតភាពស្និទស្នាលរវាងជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ និងជនជាតិជប៉ុន។
  3. ចង់អោយនិស្សិតជនជាតិជប៉ុនស្វែងយល់ដឹងអំពីការរស់នៅរបស់ជនពិការនៅប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ។
សមាសភាពចូលរួមមាន៖
_ក្រុមជនជាតិជប៉ុន 13នាក់
_ជនពិការ 9នាក់
_ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន 11នាក់

_បុគ្គលិក PPCIL 7នាក់
_អ្នកចូលរួមស្ម័គ្រចិត្ត​ 7នាក់
របៀបវារៈកម្មវិធី
  •  ការណែនាំខ្លួនរបស់បុគ្គលិកPPCILនិងក្រុមនិស្សិតជនជាតិជប៉ុន។
  • បទបង្ហាញស្ដីពី ប្រវត្តិ និងសកម្មភាពរបស់មជ្ឈមណ្ឌលPPCIL (មានចាក់វីដេអូឃ្លីប)។
  • ការបែងចែកក្រុមធ្វើម្ហូបខ្មែរ និងម្ហូបជប៉ុន។
  • ការញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់។
  • កម្មវិធីលេងល្បែងកំសាន្ត(ផ្លុំប៉ោង ប៉ោង និងការរាវរកចាហ៊ួយក្នុងធុងទឹកកក)។
  • ការបង្ហាញរបាំប្រពៃណីកម្ពុជា ជប៉ុន។
  • ចំណាប់អារម្មណ៏របស់អ្នកចូលរួមកម្មវិធី។
  • បិទកម្មវិធី។
កម្មវិធីបានចាប់ផ្ដើមនៅវេលាម៉ោង ​09:35នាទីព្រឹក លោកវ៉ែន រតនា បានសម្ដែងការស្វាគមន៏ក្រុមនិស្សិតជនជាតិជប៉ុន និងសមាជិកចូលរួមកម្មវិធី ដោយលោក រតនាបានប្រសាសន៍ថា លោកពិតជាសប្បាយរីករាយណាស់ ដែលក្រុមនិស្សិតជនជាតិជប៉ុន បានមកធ្វើទស្សនៈកិច្ចមជ្ឈមណ្ឌលPPCIL ហើយបានរៀបចំកម្មវិធីនេះឡើង។ បន្ទាប់មកលោកវ៉ែន រតនា សូមអោយបុគ្គលិក អ្នកចូលរួម និងក្រុមនិស្សិតជនជាតិជប៉ុន ធ្វើការណែនាំខ្លួន ដើម្បីអោយងាយស្រួលស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមក។
បន្ទាប់ពីការណែនាំខ្លួនបានរួចរាល់ លោកវ៉ែន រតនា គោរពអញ្ជើញលោកម៉ី សាម៉ីត ជានាយកនៃមជ្ឈមណ្ឌលPPCILឡើងធ្វើបទបង្ហាញស្ដីពី ប្រវត្តិ និងសកម្មភាពរបស់មជ្ឈមណ្ឌលPPCILជូនក្រុមនិស្សិតជនជាតិជប៉ុន និងអ្នកចូលរួមទាំងអស់បានយល់ពីការកកើតនៃមជ្ឈមណ្ឌល និងសកម្មភាពដែលមជ្ឈមណ្ឌលPPCILកំពុងតែប្រតិបត្តិសព្វថ្ងៃ ដោយការចាក់វីដេអូឃ្លីបអំពីសម្មភាពដែលមជ្ឈមណ្ឌលបានធ្វើកន្លងមកនោះ។
កម្មវិធីបន្តគឺការធ្វើម្ហូបខ្មែរ និងម្ហូបជប៉ុន លោកវ៉ែន រតនា សូមអោយជនជាតិជប៉ុនពីរឬបីនាក់ ស្ម័គ្រចិត្តមករៀនធ្វើម្ហូបខ្មែរ ហើយអ្នកស្ម័គ្រចិត្តជនជាតិខ្មែរមករៀនធ្វើម្ហូបជប៉ុន។ ក្នុងនោះដែរមុខម្ហូបជប៉ុនមានឈ្មោះថា អូនីហ្គីរី(ONIGIRI) ធ្វើដោយជនជាតិជប៉ុន និងជនជាតិខ្មែរ ពីរ បីនាក់ចូលរួមធ្វើ។
គ្រឿងផ្សំម្ហូបអូនីហ្គីរី(ONIGIRI)មាន
  1. ត្រសក់
  2. ផ្លែប័រ
  3. សាច់ពូវជប៉ុន
  4. ពងទាចៀន
  5. ប្រហិតហតដក
  6. ប្រហិតសាច់ក្ដាម
  7. ម៉េយ៉ាណេស
  8. សារ៉ាយបន្ទះ
មុខម្ហូបខ្មែរដែលមានឈ្មោះថា សម្លម្ជួរគ្រឿងឆ្អឹងជំនីជ្រូក ធ្វើដោយលោកហ៊ុល វណ្ណីវុធ ជាជនពិការ និងមានជនជាតិជប៉ុនពីរ បីនាក់ផងដែរ។
គ្រឿងផ្សំសម្លម្ជួរគ្រឿងឆ្អឹងជំនីជ្រូក មាន៖
  1. ឆ្អឹងជំនីជ្រូក
  2. ត្រកួន
  3. គ្រឿងដែលបុករួច(គល់ស្លឹកគ្រៃ លមៀត ខ្ទឹម ម្ទេស........)
  4. ប្រហុក
  5. ម្ទេសក្រៀម
  6. អំពិលទុំ
  7. ខ្ទិះដូង
  8. គ្រឿងទេស(ស្ករ អំបិល ប៊ីចេង ទឹកត្រី ខ្លាញ់)។
នៅវេលាម៉ោង12:00ថ្ងៃត្រង់ ការចំអិនអារហាបានរួចរាល់ ក្រុមការងាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលPPCIL និងក្រុមនិស្សិតជប៉ុន រៀបចំម្ហូបអារហាសម្រាប់ញ៉ាំជុំគ្នា។ ក្រោយពេលដែលញ៉ាំអារហាជុំគ្នារួចមក កម្មវិធីបន្ទាប់គឺ លេងល្បែងកំសាន្ត ផ្លុំប៉ោង ប៉ោង និងការរាវរកចាហ៊ួយក្នុងធុងទឹកកក។ ល្បែងកំសាន្តនេះ តម្រូវអោយជនជាតិកម្ពុជា ប្រាំមួយនាក់ និងជនជាតិជប៉ុន​ប្រាំមួយនាក់ ចាប់ដែគូរលេង។ ក្រោយពីចាប់ដៃគូររួចហើយ ដៃគូរនីមួយៗត្រូវផ្លុំប៉ោង ប៉ោង បានច្រើនជាងគេ ទើបអាចឈានទៅលេងល្បែងរាវរកចាហ៊ួយក្នុងធុងទឹកកក ហើយដៃគូរណាដែលរាវបានចាហ៊ួយបានច្រើន ដៃគូរនោះនឹងទទួលកាដូអនុស្សាវរីយ៏ពីកម្មវិធី។
កម្មវិធីផ្លាស់ប្ដូររបាំប្រពៃណីកម្ពុជា ជប៉ុន បានបង្ហាញដោយក្រុមនិស្សិតជប៉ុន ក្នុងនោះក្រុមនិស្សិតជប៉ុនបង្រៀនអំពីក្បាច់រាំ និងចម្រៀង ដើម្បីអ្នកចូលរួមទាំងអស់អាចចូលរាំ និងច្រៀងជាមួយក្រុមគាត់។ អ្នកចូលរួមទាំងអស់បានរាំ ច្រៀង បង្កើតនូវភាពសប្បាយរីករាយ ស្និទ្ធស្នាលជាមួយគ្នាបន្ថែមទៀត។ ការបង្ហាញពីរបាំប្រពៃណីរបស់កម្ពុជា គឺសម្ដែងដោយក្រុមរបាំអង្គការស្កេប មានរបាំបួន ដែលត្រូវសម្ដែងជូនទស្សនា ប៉ុន្ដែ ដោយសារតែពេលវេលាខ្លី ទើបកម្មវិធី បានសម្ដែងត្រឹមតែពីររបាំប៉ុណ្ណោះ គឺរបាំជូនពរ និងរបាំគេន។
លោកវ៉ែន រតនា អ្នកសម្របសម្រួលកម្មវិធី មានប្រសាសន៍ថា ដោយពេលវេលាខ្លី សូមអភ័យទោសដល់អ្នកចូលរួមទាំងអស់ ហើយសូមអោយអ្នកចូលរួមឡើងមានចំណាប់អារម្មណ៏ ចំពោះកម្មវិធី គឺជនជាតិខ្មែរ ពីរនាក់ និងជនជាតិជប៉ុន ពីរនាក់ដែរ។
ចំណាប់អារម្មណ៏អ្នកចូលរួមជនជាតិកម្ពុជា
 សំអូន៖ ខ្ញុំសូមថ្លែងអំណគុណចំពោះលោកនាយកមជ្ឈមណ្ឌលPPCILដែលបានអោយខ្ញុំមកចូលរួមក្នុង កម្មវិធីនេះ ថ្ងៃនេះខ្ញុំពិតជាសប្បាយរីករាយណាស់ បានរៀនអំពីការធ្វើម្ហូបជប៉ុន ញ៉ាំអារហាជុំគ្នា ការរាំរបាំជាមួយគ្នាំ គឺអាចបង្កើនភាពស្និទ្ធស្នាលរវាងជនជាតិកម្ពុជានិងជនជាតិជប៉ុន។
សិកា៖
ថ្ងៃនេះខ្ញុំសប្បាយរីករាយណាស់ ញ៉ាំជប៉ុនដែលរសជាតិឆ្ងាញ និងបានរាំរបាំប្រពៃណីជប៉ុន ទោះបីខ្ញុំមានការលំបាកក្នុងការលើកដៃរាំក៏ដោយខ្ញុំរាំសប្បាយជាមួយគ្នាដែរ។
ចំណាប់អារម្មណ៏ជនជាតិជប៉ុន
ដៃគី(Daiki)៖
ក្នុងអារម្មណ៏ខ្ញុំសប្បាយរីករាយណាស់ ដោយខ្ញុំបានបង្ហាញនូវមុខម្ហូប របាំរបស់ជប៉ុន និងបានលេងល្បែងកំសាន្ដជាមួយគ្នា ខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងអាចមកម្ដងទៀតនៅពេលក្រោយ។
យឹកា(Yuka)៖
ខ្ញុំសប្បាយណាស់ដែលបានមកទស្សនៈកិច្ចនូវមជ្ឈមណ្ឌលPPCILហើយប្រសិនជាជួបខ្ញុំនៅកន្លែណា សូមជួយហៅ ហើយសូមជួយណែនាំផង សូមអរគុណ។

កម្មវិធី ផ្លាស់ប្ដូរវប្បធម៌កម្ពុជា ជប៉ុន
បទបង្ហាញរបស់លោកម៉ី សាម៉ីត
ក្រុមធ្វើម្ហូបខ្មែរ

ក្រុមធ្វើម្ហូបជប៉ុន
លេងល្បែងកំសាន្ត
ការបង្ហាញរបាំប្រពៃណីជប៉ុន
របាំប្រពៃណីកម្ពុជា(របាំជូនពរ)
របាំគេន

ចំណាប់អារម្មណ៏អ្នកចូលរួមជនជាតិកម្ពុជា និងជប៉ុន
ថតរូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍