អ្នកចូលរួមចំនួន ១៧នាក់
បុគ្គលិកPPCIL ៥នាក់
ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ ៥នាក់
ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន ៦នាក់
និងភរិយាលោក ម៉ី សាម៉ីត
កាលពីថ្ងៃទី១១ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១២ មុនថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មីចំនួន២ថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលជីវិតរស់នៅដោយ ឯករាជ្យនៃជនពិការភ្នំពេញ បាននាំជនពិការធ្ងន់ធ្ងរទៅទស្សនាព្រះបរមរាជវាំង និងទៅកំសាន្ត នៅរមណិយដ្ឋានកោះដាច់។ នេះជាលើកទីមួយហើយដែលមជ្ឈមណ្ឌលបានរៀបចំដំណើរកំសាន្តសំរាប់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនេះ ឡើង។
គោលបំណងនៃការបង្កើតកម្មវិធីនេះឡើងគឺដោយសារតែជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅពេលដែលមានពិធី បុណ្យទានម្តងៗ ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរមិនដែលបានចេញទៅកំសាន្តនៅខាងក្រៅជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារ របស់ពួកគាត់ទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយទើបមជ្ឈមណ្ឌលរៀបចំដំណើរកំសាន្តនេះឡើងដើម្បីឲ្យ ពួកគាត់មានឳកាសចេញមកកំសាន្តនៅតាមរមណីដ្យឋាននានាដោយប្រើប្រាស់ជំនួយការ ផ្ទាល់ខ្លួន។
នៅវេលាម៉ោង ៧:០០ព្រឹក បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលនិងជំនួយកាផ្ទាល់ខ្លួនបានចេញដំណើរពីការិយា ល័យដោយរថយន្តទូរីស១៥កៅអីទៅទទួលជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅតាមផ្ទះរបស់ពួកគាត់។ ហើយផ្ទះរបស់ពួកគាត់គឺភាគច្រើនស្ថិតនៅឯជាយក្រុង និងនៅឆ្ងាយៗពីគ្នា។ ថ្វីត្បិតតែចំនួនអ្នក ជិះរថយន្តល្មមនឹងចំនួនកៅអីរថយន្តក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែជនពិការធ្ងន់ធ្ងរទាំងអស់ព្រមទាំងបុគ្គលិក មជ្ឈមណ្ឌលមួយចំនួនត្រូវការរទេះរុញផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេម្នាក់មួយៗដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការ ចល័តទី។ ដូច្នេះរថយន្តតែមួយមិនអាចដឹកអ្នកដំណើរផង និងរទេះរុញផងបានទេ ហេតុដូច្នេះ ហើយពួកយើងត្រូវការម៉ូតូកង់បីមួយដើម្បីដឹករទេះរុញរបស់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។ ដោយសារតែផ្ទះរបស់ជនពិការ ធ្ងន់ធ្ងរនៅឆ្ងាយពីគ្នាដូច្នេះហើយទើបយើងត្រូវ ចំណាយពេលអស់ បីម៉ោងបន្ទាប់មកពួកយើងបាន ទៅដល់ព្រះបរមរាជវាំងនៅម៉ោង ១០:៣០ នាទី ហើយពួកយើងក៏ នាំគ្នាចូលក្នុងព្រះបរម រាជវាំងដើម្បីទស្សនាប្រាសាទផ្សេងៗនិងសួនច្បារដ៍ស្រស់ស្អាតមានផ្កាជា ច្រើនប្រភេទព្រមទាំងដើមឈើធំៗដែលមានម្លប់យ៉ាងត្រជាក់ធ្វើឲ្យពួកយើងមានអារម្មណ៍រីករាយ ហើយនាំគ្នាថត រូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនសន្លឹកទៀតផង។ ប៉ុន្តែដោយសារពេលវេលាខ្លីពួក យើងមិនបានទស្សនាព្រះបរមរាជវាំងសព្វកន្លែងនោះទេដូច្នេះពួកយើងក៏បានចាកចេញពីព្រះបរម រាជវាំងនៅម៉ោង១២:០០ ដើម្បីបន្តដំណើរទៅរមណីយដ្ឋានកោះដាច់បន្តទៀត។ នៅពេលទៅដល់ រមណីយដ្ឋានកោះដាច់ភ្លាមពួកយើងប្រញាប់ធ្វើម្ហូបដែលពួកយើងបានត្រៀមទុក និងកម្មង់ម្ហូប បន្ថែមដើម្បីឆាប់បានញ៉ាំជុំគ្នាពីព្រោះថាពួកយើងម្នាក់ៗសុទ្ឋតែមិនទាន់បានញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក ទាំងអស់គ្នា។
បន្ទាប់ពីញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់រួចមកពួកយើងជជែកគ្នាលេង ហើយអ្នកខ្លះទៀតក៏បានចុះងូតទឹកលេង ព្រមជាមួយគ្នានោះក៏មានជនពិការធ្ងន់ធ្ងន់ចុះងូតទឹកលេងជាមួយនឹងជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ផងដែរ។ ថ្វីត្បិតដំណើរកំសាន្តនេះពោរពេញទៅដោយភាពសប្បាយរីករាយ ប៉ុន្តែពួកយើងក៏មាន ការលំបាកមួយចំនួនដែរ ការលំបាកនោះគឺថាយើងមានជនពិការធ្ងន់ធ្ងរស្រីៗចំនួនរហូតដល់៤នាក់ រីឯជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនស្រីៗវិញ មានតែ២នាក់ទេ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងក៏ដោយពួកបានខិតខំធ្វើការងារ ជាជំនួយការផ្ទាល់បានយ៉ាងល្អ។
ទាំងអស់គ្នារីករាយនឹងដំណើរកំសាន្តនេះខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះដំណើរកំសាន្តនេះធ្វើឲ្យសហគមន៍ ខាងក្រៅមើលឃើញថា បើទោះបីជាពួកគាត់ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរក៏ពិតមែនប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែអាច ចូលរួមក្នុងសង្គមបានប្រកបដោយភាពស្មើគ្នា ប្រសិនបើមានប្រព័ន្ឋជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនសំរាប់ ពួកគាត់ ហើយសិទ្ឋរបស់ពួកគាត់នឹងត្រូវស្តែងឡើងយ៉ាងពិតប្រាកដ។
 |
| ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនរុញជនពិការធ្ងន់ធ្ងរឡើងផ្លូវជំរាលក្នុងព្រះបរមរាជវាំង |
 |
| បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌល, ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ, ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនថតរូបជុំគ្នានៅក្នុងទីធ្លាព្រះបរមរាជវាំង |
 |
| ថតរូបជុំគ្នាមុនចេញពីព្រះបរមរាជវាំង |
គោលបំណងនៃការបង្កើតកម្មវិធីនេះឡើងគឺដោយសារតែជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅពេលដែលមានពិធី បុណ្យទានម្តងៗ ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរមិនដែលបានចេញទៅកំសាន្តនៅខាងក្រៅជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារ របស់ពួកគាត់ទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយទើបមជ្ឈមណ្ឌលរៀបចំដំណើរកំសាន្តនេះឡើងដើម្បីឲ្យ ពួកគាត់មានឳកាសចេញមកកំសាន្តនៅតាមរមណីដ្យឋាននានាដោយប្រើប្រាស់ជំនួយការ ផ្ទាល់ខ្លួន។
នៅវេលាម៉ោង ៧:០០ព្រឹក បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលនិងជំនួយកាផ្ទាល់ខ្លួនបានចេញដំណើរពីការិយា ល័យដោយរថយន្តទូរីស១៥កៅអីទៅទទួលជនពិការធ្ងន់ធ្ងរនៅតាមផ្ទះរបស់ពួកគាត់។ ហើយផ្ទះរបស់ពួកគាត់គឺភាគច្រើនស្ថិតនៅឯជាយក្រុង និងនៅឆ្ងាយៗពីគ្នា។ ថ្វីត្បិតតែចំនួនអ្នក ជិះរថយន្តល្មមនឹងចំនួនកៅអីរថយន្តក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែជនពិការធ្ងន់ធ្ងរទាំងអស់ព្រមទាំងបុគ្គលិក មជ្ឈមណ្ឌលមួយចំនួនត្រូវការរទេះរុញផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេម្នាក់មួយៗដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការ ចល័តទី។ ដូច្នេះរថយន្តតែមួយមិនអាចដឹកអ្នកដំណើរផង និងរទេះរុញផងបានទេ ហេតុដូច្នេះ ហើយពួកយើងត្រូវការម៉ូតូកង់បីមួយដើម្បីដឹករទេះរុញរបស់ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរ។ ដោយសារតែផ្ទះរបស់ជនពិការ ធ្ងន់ធ្ងរនៅឆ្ងាយពីគ្នាដូច្នេះហើយទើបយើងត្រូវ ចំណាយពេលអស់ បីម៉ោងបន្ទាប់មកពួកយើងបាន ទៅដល់ព្រះបរមរាជវាំងនៅម៉ោង ១០:៣០ នាទី ហើយពួកយើងក៏ នាំគ្នាចូលក្នុងព្រះបរម រាជវាំងដើម្បីទស្សនាប្រាសាទផ្សេងៗនិងសួនច្បារដ៍ស្រស់ស្អាតមានផ្កាជា ច្រើនប្រភេទព្រមទាំងដើមឈើធំៗដែលមានម្លប់យ៉ាងត្រជាក់ធ្វើឲ្យពួកយើងមានអារម្មណ៍រីករាយ ហើយនាំគ្នាថត រូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនសន្លឹកទៀតផង។ ប៉ុន្តែដោយសារពេលវេលាខ្លីពួក យើងមិនបានទស្សនាព្រះបរមរាជវាំងសព្វកន្លែងនោះទេដូច្នេះពួកយើងក៏បានចាកចេញពីព្រះបរម រាជវាំងនៅម៉ោង១២:០០ ដើម្បីបន្តដំណើរទៅរមណីយដ្ឋានកោះដាច់បន្តទៀត។ នៅពេលទៅដល់ រមណីយដ្ឋានកោះដាច់ភ្លាមពួកយើងប្រញាប់ធ្វើម្ហូបដែលពួកយើងបានត្រៀមទុក និងកម្មង់ម្ហូប បន្ថែមដើម្បីឆាប់បានញ៉ាំជុំគ្នាពីព្រោះថាពួកយើងម្នាក់ៗសុទ្ឋតែមិនទាន់បានញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក ទាំងអស់គ្នា។
បន្ទាប់ពីញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់រួចមកពួកយើងជជែកគ្នាលេង ហើយអ្នកខ្លះទៀតក៏បានចុះងូតទឹកលេង ព្រមជាមួយគ្នានោះក៏មានជនពិការធ្ងន់ធ្ងន់ចុះងូតទឹកលេងជាមួយនឹងជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ផងដែរ។ ថ្វីត្បិតដំណើរកំសាន្តនេះពោរពេញទៅដោយភាពសប្បាយរីករាយ ប៉ុន្តែពួកយើងក៏មាន ការលំបាកមួយចំនួនដែរ ការលំបាកនោះគឺថាយើងមានជនពិការធ្ងន់ធ្ងរស្រីៗចំនួនរហូតដល់៤នាក់ រីឯជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនស្រីៗវិញ មានតែ២នាក់ទេ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងក៏ដោយពួកបានខិតខំធ្វើការងារ ជាជំនួយការផ្ទាល់បានយ៉ាងល្អ។
ទាំងអស់គ្នារីករាយនឹងដំណើរកំសាន្តនេះខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះដំណើរកំសាន្តនេះធ្វើឲ្យសហគមន៍ ខាងក្រៅមើលឃើញថា បើទោះបីជាពួកគាត់ជាជនពិការធ្ងន់ធ្ងរក៏ពិតមែនប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែអាច ចូលរួមក្នុងសង្គមបានប្រកបដោយភាពស្មើគ្នា ប្រសិនបើមានប្រព័ន្ឋជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនសំរាប់ ពួកគាត់ ហើយសិទ្ឋរបស់ពួកគាត់នឹងត្រូវស្តែងឡើងយ៉ាងពិតប្រាកដ។
 |
| ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនលើករទេះរុញដាក់លើម៉ូតូកង់បី |
 |
| ជនពិការធ្ងន់ធ្ងរកំពុងងូតទឹកទន្លេលេង ដោយប្រើប្រាស់ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួន |
 |
| កញ្ញា សុធារ៉ា ចុះងូតទឹកលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយ |
 |
| ថតរូបជុំគ្នានៅកោះដាច់ |
